Zomeralpenweek vaardag 4: Slalombaan Argentiere, klettersteigen en rondtouren
Na rijp beraad, dat gisteravond begon, zijn we vandaag bij wijze van rustdag begonnen op de slalombaan van Argentiere. Ontbijt om half negen en vertrek om tien uur. Ontbijt hadden we later maar vertrek was maar 10 minuutjes later, best goed te noemen ;-).
Aangekomen eerst even de baan verkend en daarna ingestapt. Bart (op vakantie met familie, red.) had ons intussen vergezeld en stapte mee in. Ik weet niet wie nou wat heeft gevaren. Nyke, Nienke en ikzelf gingen keerwatervaren oefenen. Dat ging best aardig en met de aanwijzingen van Nyke heb ik toch weer bijgeleerd. Helaas moest ik al vrij vroeg afhaken omdat ik om ging (en dus aan het schrijven ben).
Onder aan de baan ben ik samen met Marije gaan oefenen met rollen in een keerwater. Sanne kwam ook even kijken. Na welgeteld een goede poging besloten we verder te gaan op het meertje. Samen met Sanne heb ik mijn rol geprobeerd bij te schaven. Marije kwam nog lekker met meloen aan die ze voor ons had overgehouden van de rest. Je bent de beste Marije !!
Nadat mijn hoofd dol genoeg was heeft Sanne nog aan haar SUP skills gewerkt in haar kajak. Genoeg, voldaan en moe stapte ik zelf in ieder geval van het water. Hein & Lein hebben we gedag gezegd.
Behalve Cees en ikzelf ging de rest klettersteigen. Verslag hieronder.
Samen met Cees ben ik naar boven gereden, hebben we langs de Gyronde gereden en uiteindelijk via de Gyr naar de gletsjer.
Daar een chocomelletje genomen en via een andere route via Puy Saint Vincent en uiteindelijk via Col de nogwat (die via een behoorlijke lange zandweg over de Col ging) naar beneden gereden. Als toetje nog "onderlangs" van Argentiere naar Saint Crepin gereden. Rijtechnisch heb ik mijn hart kunnen ophalen ;-)
Op de camping waren Rien, Nyke, Nienke en Sanne ook al terug. Bram en Marije deden de boodschappen.
Wat mij betreft een mooie dag. Ben benieuwd naar morgen !!;-)
Patrick
Het tweede deel van de dag nam Nyke ons mee naar de klettersteig/via ferrata Gorge de Durance. Bij de slalombaan ontmoetten we Tom v H met z'n vriendin, die mocht ook mee.
Nu vraag je je misschien af, waarom moet Bram nu weer schrijven? Hij kan toch moeilijk z'n materiaal vergeten (dat huur je daar en zit vast aan je lichaam) of gaan zwemmen. Nee, dat kan veel erger. Anyway, met 8 man waarvan 4 eea nog nooit gedaan hadden toch maar de zwarte route doen. Leuk hoor, maar zo'n overhang is toch wel ff zwaar. Dan even moeten wachten op de voorganger, pfoe, zwaar! Wat hebben we geleerd? Wachten op een rustpunt totdat je zeker kunt doorklimmen naar een volgend rustpunt.
Maar dat is nog niet voldoende voor schrijven. Nee, dat gebeurt pas als je daar dus in de overhang tot het uiterste wordt gedreven, je concentratie verliest, en blijkbaar één van de twee safety's niet vast hebt. Dan komt zo'n punt dat je weer van de ene naar de andere kabel moet, en je uit gewoonte (en haast) je enige safety vastpakt, al openklikt, en dan pas denkt: "waar hangt die andere uit"? 20 meter naar beneden is dan best ver. Dan nog 2 seconden ruzie in m'n hoofd om te bedenken wat ik moet doen ("huidige actie afbreken, eerste andere safety vastzetten"). Laten we het zo zeggen: "erg onhandig is een understatement".
De route zelf was uitdagend maar prachtig.
Oh ja, nog één puntje. Neem een ruim zittende, of elastische broek mee. Bram: "ik wil m'n been verder die kant op". Broek: "nee". Bram: "toch echt!". Broek: "Ok, maar dan wel op mijn manier..." Gevolg: scheur van kruis tot bijna knie. Er zijn gelukkig geen foto's van.
Bram
Uitspraak van de dag: "zal ik jullie even bespuiten?" (Bram, compleet nuchter, tegen 3 vrouwen)
