traject 2 km boven brug beauvezer tot treinstation thorame-haute 13 km. Bekijk ook de film van de Verdon.
Na mijn monster-traject van gisteren voel ik me toch nog wonderbaarlijk goed, dus ook dag vier heb ik er zin in.
Het is wel de gebruikelijke afval- en rust-dag, Terence, Danielle, Cees V., Dennis en Maarten besloten vandaag een rustdag te nemen. Op tijd, om half 10, vertrekt de rest richting Verdon.
Daar aangekomen blijkt er een redelijke waterstand te zijn, maar instappen op de boven-Verdon, of meteen na colmars is geen optie. Iets lager wordt een instappunt gevonden, iedereen wil een niet al te lang traject, dus het wordt een km of 13, met het idee om veel te spelen. Ons groepje bestaat uit Jacques, Harry, Nyke, Franck, Dennis en Hans, en we vinden dat het een mooi traject is voor Jacques om voor te varen.
De eerste 2 km van het traject is een grindbak met diverse stromen. Jacques heeft veel keuzes, en/maar zijn weerbarstige medevaarders kiezen wel eens een andere route.
Bij de brug van Beauvezer zit een klein speelgofje, en na vakkundig een lid van het andere team er uit geragt te hebben duik ikke er zelf in. Moet je dus niet doen als je dat eigenlijk normaal ook niet doet, dus plop ik om. Ik zet mijn (inmiddels roestige) rol in, en net als mijn neusvleugels boven komen, voel ik ergens in mijn rug een knak, au dus, en val terug. Onder water krijg ik nog een steen tegen mijn hoofd en daar zwem/kruip ik naar de kant. Het is niet goed, ik voel een enorme pijn in de rug. Dat wordt stoppen, en het ging net zo lekker.
Na wat overleg en een paar paracetamolletjes ga ik toch maar verder. Met mijn toch al niet zo soepele lijf kan nu ook niet meer over de schouder kijken, maar Franck en Jacques letten op mij en zorgen er voor dat ik toch de Verdon kan afsoppen.
Het is schitterend weer, dus een grote straf is het niet, zolang ik maar kaarsrecht blijf zitten.
Ik kan nog wel een lekkere douche nemen onder ÈÈn van de schitterende watergordijnen die uit de wand komen zetten.
Groep 1 vermengt zich al gauw met groep 2, ik weet niet of het door mij komt, of omdat iedereen het wel best vind om de Verdon af te "soppen".
In groep 2, (later groep 1 en weer later toch weer groep 2) vaart Anke voor, en doen ze een wedstrijdje wie er het meeste keerwaters haalt, waaraan dit traject gelukkig geen gebrek heeft. Marije doet hier ook volop aan mee en moet een aantal malen zwemmen, maar ze rolt ook een aantal keer, dus dat gaat wel goed komen.
Bij het uitstappen sjouwen Jacques en Franck mijn kajak naar boven, en het hele team helpt mij liefdevol uit mijn kajak-kleren. Dit geeft wel hoop voor de toekomst, als ik straks rond mijn 70e me ook zo goed kan laten verzorgen, moet het toch mogelijk zijn om, laten we zeggen, nog een keer mijn 30ste alpenweek-feestje te kunnen vieren.
In elk geval bedankt iedereen, het was weer een heerlijke week, was alleen stinkend jaloers op diegene die de laatste twee dagen nog wel hebbenn kunnen varen.
Hans
