Bekijk nu ook de film. van de midden Tinee.
De vierde dag deze alpenweek was een bijzondere dag. Er is veel gebeurd, dat ten eerste. 1 mei is in Frankrijk de dag van de arbeid, dus ook de Batavieren wilden er lekker tegen aan gaan. Plan was om half tien te vertrekken, maar aangezien de avond / nacht daarvoor de kippetjes pas tegen 12 uur gaar waren aan het spit, waren er omstandigheden die het geheel wat trager maakten. Hans had spit in zijn rug, waardoor hij niet mee wilde doen, nou, die kippetjes een dag eerder hoorden we toch ook niet klagen?
Die avond werd het laat, heel laat....
Goed, toch op weg, relatief weinig communicatie vooraf maar we gingen naar de Vesubie. We kwamen langs allerlei gezellige 1 mei markten. Bij het instappunt bleek er relatief weinig water te staan. We hebben het nog geprobeerd met termen als "landschappelijk erg mooi" en het grootste eufemisme voor een laffe waterstand: "het wordt wel technischer varen" maar de vaarleiding was niet te vermurwen, er was te weinig water. We gingen op de weg terug, richting de Var Kloof (net als dinsdag) maar we wilden toch nog even bij de Tinee kijken. We gingen dus al snel weer een dal omhoog met een beekje met een debiet van maximaal 3 druppels per seconde.
Mijn humeur daalde zo hard dat ik het plan smeede om mezelf zeker te stellen van het recht om een stukje te schrijven. Harry en Hans voorop bleven door rijden tot een instappunt boven de EDF- centrale. Daar stond toch een wonderbaarlijk leuke hoeveelheid water, dus gingen we voor de midden Tinee. Hoewel mijn humeur eenmaal op het water een stuk beter werd, en het water erg koud was, voerde ik toch vastberaden mijn plan uit. Ik had er de afgelopen dagen bij het kampvuur al vaak over gehoord, maar het was toch echt jaren geleden dat ik deze techniek zelf in de praktijk heb kunnen toepassen.
Het gaat als volgt: je vaart de stroming in, brengt je zwaartepunt buiten het hart van je boot en zonder jezelf tegen te houden laat je je jezelf onder water glijden. Dan peddel loslaten en aan het gevaren lusje trekken. Dan voel je het water in je boot stromen, stap je uit en zwem je naar de kant. Het wat een geweldige ervaring, en mijn doel bereikt:zwemmen en het recht verdienen om te mogen schrijven.
Jacques, grrrrrrrr
Verder hebben we wel een mooie tocht gehad, met vervalletjes, een paar surfjes (maar daar moet Harrie nog over schrijven). We hebben ook leerzame momenten gehad waarbij we hebben ervaren dat het toch echt een Alpine sport is en dat je het weer en de passages niet mag onderschatten. We eindigden de dag met een enorme regen en onweersbui. We sloten de tocht wat haastig af en kleedden ons in de stromende regen om.
Maarten
Ja, inderdaad Maarten, ik zal eens wat vertellen over dat surfen naast jou. Over dat ik in jouw gemene trucje ben gestonken. Stom, eigen schuld, natuurlijk, dat is waar. Had zoiets gewoon kunnen, nee, MOETEN verwachten. Dat gemene smoelwerk van je zei eigenlijk al genoeg...
We zijn een lekker stukje op gang, een paar leuke passages gehad, als we een mooi golfje vinden. Al snel hangen we erin, eerst omstebeurten, dan Maarten en ik samen. Had ik al verteld dat Maarten een rotventje was? bij deze...
Dan wil Maarten wisselen van peddel. Ok, denk ik, ik ben een beetje roestig, maar dat gaat nog wel. Dus de peddels wisselen in de golf van eigenaar. Varen met een wokkel is niet mn ding, dus spoel ik uit de golf, werk mezelf door het keerwater en een aantal Batavieren weer omhoog en vaar weer in.
Maarten zit nog in de golf. Als ik zn peddel aan geef, en mijne wil aanpakken, verhuisd deze , heeeel toevallig, net buiten bereik. Doordat ik buiten het beroemde zwaartepunt hang, grijpend naar mijn roerhout, pakt mn neusje zijwaarts water en ja hoor, ik ga om. Ik verwacht niet veel kans op slagen, maar zet toch maar een handenrol in. Gelijk raak ik vol met mn knuisten een steen, Auw!, en buts nog wat met mn helm over de volgende steen. Hier heb ik dus geen zin in. Zo ondiep als het schijnbaar is, probeer ik me nog eenmaal met mn handen via de bodem overeind te drukken, maar dat voelt ook niet echt tof aan de handjes en ik moet er aan geloven. De lus wordt getrokken en eenmaal boven water zie ik allemaal blije gezichten. Fijne teamleden, die blij zijn dat ik weer boven ben...
Ik hoos, krijg mijn peddel terug en lachend stap ik weer in. Stom Harry, stom! Ik sla het op in mn geheugen, Maarten staat op de (s)hitlist :)
We krijgen nog de mooie stenentuin onder de brug. Heerlijk van keerwater naar keerwater, weinig overzicht, maar nog zat om het vanuit de boot te kunnen varen. Halverwege de passage laat ik het team halt houden, en laat Dennis en Terence eerst even kijken. Iemand had gezegd dat de laatste drop vol in een onderspoelde wand staat te stromen. Niets is echter minder waar, en zonder problemen eindig ik beneden.
Als ik omhoog kijk, zie ik wat mindere goden van team 2 vrolijk aangesopt komen. Huh? Is dat wel verstandig of een maatje te groot voor sommigen? Maar ze zijn al onderweg, ik loop snel een stukkie terug en laat ze ÈÈn voor ÈÈn naar de kant komen. Rien komt, maar gaat om. Gelukkig rolt Ìe goed, en herstelt ook nog eens mooi zijn lijn. De solo lijkt een goede boot voor Rien. Rien vaart de rest van de passage ook gelijk maar "ff".
Terwijl de rest, zij het verplicht, staat te verkennen aan de kant barst er een stevig onweer los. We overleggen en besluiten even af te wachten. 10 minuten later, gelet op de tijd, wil ik toch wel graag verder. Het eindpunt is niet ver meer, het is al bijna 6 uur en varen gaat vlotter en mijns inziens een stuk veiliger dan met de hele bubs over de weg lopen.
Omdat er nog een paar mensen graag de passage af willen maken, laat ik die snel vaart maken. De laatsten komen er ook goed door, hetzij met wat schoonheidsfoutjes. Dan snel door naar het eindpunt. Een paar mensen moet nog wat bijgebracht worden over het begrip "snel", maar iedereen komt veilig aan bij het eindpunt. Zelfs Maarten... :)
Harry
Anke's run
Eigenlijk wil ik hier helemal niet naar beneden...
Vooral geen peddel in het water, je zou eens door kunnen schieten
Gelukkig, toch nog een half loopje kunnen scoren
Zie je wel dat ik goed kan steunen
Staat ie erop?
Terence in de stenentuin
Uit koers, tegen het blok, geen snelheid meer (wat doen al die stenen toch hier!)
Water op de (relatief platte) achterpunt, geen peddel in het water
Dus een schuine zijwaartse loop
maar op kunnen vangen met een lage diepe steun
