Verslagen Wildwater

Het tweede deel van de film van de Ubaye is klaar.

6:30 uur de wekker speelt "Breakfast" van K's Choise en Roel ontwaakt langzaam uit zijn roes. De nacht was koud, maar zoals elke Batavier is hij goed voorbereid en draait hij nog eens om in zijn warme thermo-ondergoed. Na 20 minuten snoozen hoort hij geritsel aan zijn tent. Het is Nonja die verwoede pogingen doet hem uit de tent te lokken. "Je weet niet wat je mist!" doet hem uiteindelijk besluiten uit zijn warme onderkomen te kruipen. Na een plens water en een straffe bak koffie rijden ze in de Renault Espace naar Guillestre. De thermometer geeft 4 graden Celsius aan. Beetje fris nog, maar de lucht is strak blauw en de zon klimt langzaam boven de bergtoppen.

Aangekomen in het dorp slaat de sfeer om. Het zal toch wel doorgaan vandaag? Geschrokken kijkt iedereen elkaar aan. Wat nu? Martijn zet de auto langzaam in beweging en rijdt voorzichtig verder. Gelukkig! Twee straten verder blijkt de markt van Guillestre in opbouw!

Opgelucht stappen Roel, Martijn, Nonja en Hans uit de wagen, de laatste bewapend met een heuse boodschappentas: De Batavieren gaan voer verzamelen! Al snel is de eerste groentekraam gevonden en vliegen de stukken prei, uien, knoflook en venkel in de mand van de marktkoopman. 5 kilo is het doel, de bestemming is de inmiddels traditionele wokavond. Voor de vitamines wordt nog wat fruit en "verse jam" (lees aardbeien) uitgezocht. 10 minuten en 58 euro verder gaat het reisgezelschap door naar de kaasboer alwaar menig kaasje en 30 eieren in de boodschappentas verdwijnen. Kosten: 24 euri's. Volgende station is de vleeskraam. Menig Batavierenhart gaat hier sneller kloppen, zo ook de harten van het reisgezelschap. Op het verzoek twee keer een halve kilo jambon fumé te snijden slikt de koopman en weegt zijn ham nog maar eens. Hij ziet dat het genoeg is en gaat snel aan het werk. In de tussentijd scharrelt Nonja 10 gedroogde worsten bij elkaar. Behendig slingert ze de worsten in haar mandje. De Franse slager berekent 51 euro, maar voor 50 doet hij het ook. Zo gezegd, zo gedaan. Opgelucht vertrekt het gezelschap naar de auto. Opeens wordt de aandacht opgeëisd door een enorme kraam met heul veul aardbeien. Ondanks het feit dat er al een kilo aangeschaft is, moet hier nog wat gebeuren. Een mand met 3 kilo aardbeien schreeuwt om meegenomen te worden en niemand is hiertegen bestand. Twintig euro zoet geurende rode vruchtjes gaan in Hans' tasje. Al snoepend van het rode goud loopt de groep moe maar voldaan terug naar de auto. Gelukkig is dit avontuur goed afgelopen. Dat belooft veel goeds voor de rest van de dag. Martijn start de auto en het reisgezelschap keert terug naar het kamp...

Benieuwd wat er nog meer gaat komen? Lees snel verder in de verslagen van de andere zwemmers!

Roel van Maasakkers

"Instappen dan maar". Vanaf boven ziet het er niet zo extreem uit. Een speelbootje kan best. De groep bestaat uit Hans, Sven, Bart, Menno, Harry, Tom, Jaivi, Arne en Cees. Traject is de Ubaye, maar dan wel vanaf Fresquere, dus dat betekent lol op wildwater 4 / 4+.

En dat geldt zeker voor vandaag,

want de waterstand is uitdagend te noemen. De eerste bocht vanuit het zicht vanaf de brug gaat gelukkig goed. De geblesseerde, zwakkere, laffe maar zeker ook verstandige Batavieren die lager instappen bekijken het geheel vanaf de brug.

Na de eerste bocht laat de rivier zijn tanden zien. Stampensvol adrenaline mist Martijn zijn lijntjes. Als dat maar goed gaat. Menno, Tom en Jaivi varen als langs een liniaal. Na een paar dikke walzen komt er een wals die wel trek heeft in het achterpuntje van Martijn. Onderste boven is de Ubaye al net zo zwart merkt hij, maar een keurige, strakke rol helpt hem weer overeind.

Hoe de anderen dit stuk doorkomen is onbekend. Martijn heeft de handen vol aan zijn kleine King Pin, dus geen idee hoe de anderen deze uitdaging doorkomen.

De rivier stroomt hard door en een keerwater pakken gaat moeilijk. Hoogstens drie en de rest schiet voorbij. De rivier vernauwt zich en tussen de blokken door perst het zwarte water van de Ubaye zich. Martijn neemt een wijs besluit en loopt even om het vervalletje, ook leuk... De rest van de groep gaat prima door het verval. Had het dan toch gekund? Volgende keer zal Martijn varen!

Gelukkig wordt het even wat rustiger op het water. Maar al snel wordt het water weer wit en komt het iedereen lachend tegemoet. Martijn schept lekker door op de rivier en bedenkt bij zichzelf dat het niet meer lang kan duren. Maar dan... de volgende passage... Hij probeert een keerwater te pakken waar een deel van de groep ligt. Al traverserend mist hij dit keerwater volledig, en ook de golf vlak voor de passage heeft trek in het laatste beetje achterpunt. De opwaartse kracht van het water werkt nu toch echt aan de verkeerde kant van de boot. 

Links wordt rechts, boven wordt onder, Martijn ligt om. Hij voelt zich door/tussen/tegen/op een paar stenen en golven gesmeten en zet zijn eerste rol in. 70% boven is net niet genoeg. Ploep, steen, golf, gat, tweede rol... 30% en dalend... Derde rol dan maar... Wauw, 15 %, dit gaat niet goed! Eén steen, tweede steen, vierde rol: de boot zit nu op 5%, zijn hoofd daarentegen op de waterlijn. Het is erop of eronder, foto's zullen het uitwijzen. Martijn probeert nog één flinke teug lucht te nemen, maar dit smaakt toch erg naar water! Dus het lusje, uitstappen, en snel naar de kant zwemmen. Eerste steen, mis! Al spartelend naar de tweede steen kijkt hij achterom en ziet zijn boot dreigend op hem af komen. Eenmaal bij de tweede steen aangekomen ziet Martijn hoestend en proestend hoe zijn boot en peddel dapper verder de rivier afdalen. Sven en Bart gaan als een dolle achter het materiaal aan. Dit gaat een biertje kosten! De peddel ligt al snel aan de kant, de boot laat zich minder makkelijk vangen. Later blijkt de wachtende groep bij het lagere instappunt gezwaaid te hebben op het moment dat Sven en Bart langs kwamen zwoegen. Van je vrienden moet je het hebben! Uiteindelijk wordt de boot ook geborgen en kunnen Sven en Bart een kaartje leggen, als ze kaarten gehad hadden...

Martijn verenigd zich met zijn peddel en loopt rustig naar de instapplek van de andere groep. Onderweg bedenkt hij zich dat hij toch wat vaker in zijn propje moet stappen om dit soort sloten lekker af te kunnen varen... eind goed, al goed!

Tom styled de Staay-drop

Martijn v.d. Staay

De groep bestaande uit Gezien, Arne, Rien, Roel, Jaivi, Sven en Kristel.

Video van deel 2, Ubaye Racecourse

Na de cracks te hebben uitgezwaaid bij Fresquere en daarna weer te ontvangen bij de Race course vertrokken we. De spanning was inmiddels gestegen nadat we Martijn zijn boot zagen langskomen (we zwaaiden nog naar Sven en Bart (-;). Arne als tripleader voer mooie lijnen voor, zodat de meeste walsen gemeden werden.

De eerste wals werd vol door Kristel gepakt, maar gelukkig rolde zij waarna zij juichend het keerwater in voer. De volgende grote stroomversnelling weer een schitterende rol middenin de stroomversnelling, helaas voor Roel wat minder gelukkig en hadden we de eerste zwemmer van de groep.

Verder de trip heerlijk gevaren en iedereen had het onwijs naar zijn zin! De haaientand werd erg mooi gevaren door iedereen en we dobberden rustig door naar het kloofje vlakbij de uitstapplaats.

Daar aangekomen werd de schitterende ingangpassage iet wat laks gevaren door Kristel, inmiddels had zij in haar hoofd zitten dat de grote wildwater 5 kloof al daar was en dat het keerwater het laatste was om nog uit te kunnen stappen. Ze gaat om rolt 1, 2 keer wordt weer meegesleurd door de stroom en denkt: 'Ik moet aan de kant!!!' Uitstappen, zwemmen en ja hoor het keerwater voor de kloof was gehaald! Pfieuw, ze keek vervolgens om en zag daar Gezien aan komen zwemmen gevolgt door Rien. Sven, Javi en Arne (en Roel!!!, red.) werden flink aan de slag gezet om alle boten te verzamelen. Kristel zorgde er wel voor dat Gezien niet door ging zwemmen, overtuigd als ze was dat hierachter de grote kloof zat! Na een mooie klim, kwam ze boven aan de kloof, keek uit over de kloof en kwam vervolgens tot de conclusie dat deze hele zwempartij grote onzin was, want we waren nog helemaal niet bij DE KLOOF. Na een snelle sprint naar beneden, zwommen Gezien en Kristel de kloof door, waarbij Roel nog een mooie poging deed om met een werplijn een soort reddingsactie uit te voeren, maar de lijn kwam op de rotsen terecht.

Uiteindelijk waren we allemaal weer compleet, inclusief boten en hebben we de laatste meters tot het eindpunt heerlijk uit gevaren. Wat een topdag!

Lees ook alpenweek 2011 proloog

Lees ook Alpenweek 2011 dag 3