Oker pasen 2007
Vaarders: Stefan, Sjoerd, Paul, Coen
Menno, Paul, Sjoerd, Stefan en ik hebben dit weekend al lang van tevoren gepland om eens lekker stevig te varen in de alpen. Helaas had ik tijdens mijn skivakantie een paar weken eerder al gemerkt dat er ongeveer net zoveel sneeuw in de alpen was gevallen als regen in de Sahara. Maar gelukkig, net voor Pasen begint het verschrikkelijk te sneeuwen en er ligt overal genoeg sneeuw om te skiën. Dit biedt hoop voor ons weekendje!! We proberen de waterstanden via het internet omhoog te kijken, maar helaas er gebeurt niks. Het is veel te koud. Geen water dus.
Wat nu!! Paul heeft het goede idee om eens te gaan kijken bij de Oker in het Duitse Harz gebergte. Volgens hem een leuk maar kort slootje, waar alleen ’s ochtends water staat. Menno haakt af, de oker is niet interessant genoeg om zijn elleboog nog verder te blesseren, hij besluit zijn elleboog te sparen voor de alpenweek.
Op vrijdag eind van de ochtend vertrekken we. We nemen ook slalombootjes mee. Die zijn leuk voor op hohenlimburg, daar rijden we eerst naar toe omdat het lekker op de route ligt :(.
Na een middag varen op Hohenlimburg vertrekken we richting een camping bij de Oker. De volgende ochtend vroeg ontmoeten we Gerben (europagaai) en vrienden bij de instap, we ontbijten nog even (eieren met spek natuurlijk) en hijsen ons met tegenzin in onze kanokleding.
Het is erg koud, en het water is nog kouder. Spelen in het eerste walsje laat ik dus even voor wat het is.
De eerste kilometer is verder best aangenaam (ongeveer WW I tot WW II) en ik begin aan het koude water te wennen. Er zitten her en der wel leuke speelplekken in waar het diep genoeg is om te cartwheelen.
De laatste twee passages zijn het leukst. De eerste is een kort verval van ongeveer twee aaneengesloten trappen. Ik knal er meteen doorheen. Jammer van die mooie keerwatertjes, maar ik had mijn concentratie volledig bij het filmen ala Menno (de bekende bek-beelden). Maar morgen is er gelukkig nog een dag, dan kan ik het goedmaken. De volgende passage is langer met allerlei leuke keerwaters aan beide kanten. Ik laat camera maar even zitten, en besluit te keerwateren. Bij iedereen verloopt de passage vlekkeloos. We stappen uit en kleden ons om.
Mmm, het is 12 uur. Wat doen we de rest van de dag? Gelukkig heb ik mijn net nieuwe fietsje bij me. De rest gaat lekker wat drinken in het hotel bij de instap. Na het fietsen en drinken lunchen we en gaan we relaxen in het zwembad van de camping.
De volgende dag herhaalt het aankleed ritueel zich weer, het is net iets te koud en nu zijn de spullen ook nog eens nat. Als we door de kou zijn spelen het eerste stuk weer lekker, en komen uiteindelijk na een hele kilometer bij de mooie passages aan.
Ok, ik ben er klaar voor. Camera in mijn mond en hop naar het eerste keerwater. Op één of andere manier (mijn concentratie bij de camera/ niet gewend aan het korte bootje/slecht aanvaren) kom ik te laag in het keerwater. Shit, ik word tegen een schuine kei opgezet, hou hem niet, en … lig op de kop. Blup, onderwater filmt de camera nog vrolijk door. Na de passage eskimoteer ik. Dat wordt een lachen maar pijnlijk filmpje. De rest vaart vrolijk door en heeft nergens problemen.
Na het varen halen we nog een mega unit soes (lokale specialiteit) en vertrekken weer richting het altijd mooie Nijmegen.
De Oker is best aardig. Het eerste stukje is WW I-II de laatste 2 passages WW III(+). Deze kun je makkelijk terug omdragen om ze nog een paar keer te doen. Dan wordt het een beetje Irrelerwasserfalle, maar met minder druk. Het is wel ver rijden, maar, bij gebrek aan beters, te doen in combinatie met andere activiteiten als klimmen, fietsen of een historisch stadje bekijken(huh ??).
Groeten Coen
