Bove-Midden-Beneden-Rur?
'tis een triest verhaal, maar laten we het toch maar vertellen. Vrijdag, de Boven Rur geeft 89 cm op peilschaal Dedenborn. Er is regen voor zaterdag voorspeld. Met een beetje mazzel kunnen we zondag de boven Rur nog varen.
Uiteindelijk heb ik 5 man bij elkaar. Paul, Rob, Martien, Camiel en ikzelf. Zaterdag vaart een vriend van mij de boven Rur en belt de stand door: "1 meter 15 in het dorp, 50 cm bij Reichenstein en heerlijk heftig varen, echt een mooie waterstand. Toen we weg reden begon het weer te regenen, dus het water is dus nog niet op". "Is het te doen voor een gevorderde beginner?" vraag ik nog. "Als hij een groot hart heeft wel!" antwoord Peter veelbetekenend.
Ik weet genoeg en bel Camiel op om hem voor te bereiden op het risico dat hij mee gaat maar uiteindelijk niet in mag stappen. Camiel is verstandig en besluit niet mee te gaan.
Zondag ochtend besluit Saskia alsnog mee te gaan zodat we toch nog met z'n vijven naar de boven Rur vertrekken.
zo vanaf Aken beginnen we "nattigheid" te voelen. We rijden over de hoge Venen via Eupen naar Reichenstein, het regent gestaag en het veen staat tot aan de nok toe vol met water, langs de wegen hebben zich compleet nieuwe rivieren gevormd en overal zie je bruin water zich een weg banen naar de laag gelegen gebieden. Waarschijnlijk is de ondergrond ook nog redelijk bevroren zodat het water niet weg kan zakken. "Volgens mij is het Hoegne-weer" stel ik in de auto en begin mij zorgen te maken of de boven Rur niet te hoog zal staan.
Om 10.30 uur rijden we de parkeerplaats bij Reichenstein op:
De Rur staat buiten zijn oevers. De peilschaal onder de brug is verdwenen. Ik schat dat heb op ongeveer 80 cm staat. In het dorp schijnt het 1 meter 80 hoog te staan (naar later blijkt dus 1.95 meter).
Naast ons stopt een auto met 4 rodeobootjes. Een paar jongens van, naar ik schat een jaar of 18, stappen uit, kijken even en beginnen acuut hun boten af te laden. "Hmmm, als die met alleen rodeo ervaring bij deze waterstand de Rur gaan varen, dan wil ik even niet in de buurt zijn als dat mis gaat".
Er komen steeds meer auto's aan rijden met korte bootjes. Alles en iedereen sprint naar de brug bekijkt de waterstand en weet op dat moment eigenlijk niet precies wat ze ervan moeten denken. "Gave waterstand, maar misschien een beetje te gaaf?". Je hoort het sommigen denken.
Wij hebben al besloten, voor onze groep is dit te gevaarlijk. Keerwaters zijn amper aanwezig, de stroom gaat snoeihard en takken waar je normaal een halve meter of meer ruimte onder had kunnen je nu zo uit de boot vegen. Her en der zie je bomen redelijk vers geknakt in het water hangen. Of dat komt door de storm van vannacht of doordat ze al langer in het water hingen en de druk van het hoge water ze verder heeft gebroken, dat weet ik niet. Wel dat er nogal wat boom materiaal in de weg zit en er hele stammen af en toe voorbij drijven. Op deze rivier moet je honderd procent zeker van jezelf zijn en geen hulp van anderen nodig hebben want daarvoor gaat het te hard. Zwemmen betekent heel ver zwemmen en waarschijnlijk boot later op gaan zoeken.
We lopen met een heel stel vaarders het bos in om stroomafwaarts te kijken bij de eerste wilde passage onder het bruggetje:
Het dendert er aardig onder door. Zo op de brug staand heeft volgens mij de hele club besloten toch maar niet te varen. Ook de Rodeo vaarders met de afgeladen boten passen. We lopen terug om naar de Midden Rur te rijden. Dat is ook mooi bij deze waterstand. Op de parkeerplaats is net Rob Snel aan gekomen (die had nog gebeld of we wat konden regelen met vervoer). Hij is al aan het omkleden. "1.80 in het dorp, dat is een van de mooiste standen die ik ooit meegemaakt heb zegt hij nog". Ik vind het wel jammer dat ik niet mee kan, maar ja, samen uit, samen thuis. Op naar de beneden Rur.
Vlak voor de glijgoot achter het dorp stoppen we voor foto's, het moet hier geen 30 cm hoger komen, dan stroomt het vol over de weg heen. De glijgoot ziet er indrukwekkend uit. Vaartechnisch niet zo heel moeilijk omdat je met zo veel snelheid aan komt varen dat je gewoon als een raket onder de stopper door gelanceerd word. De blokken langs de muur zijn ver onder water dus daar hoef je, je ook geen zorgen over te maken (-;).
Enig klein minpuntje is dat er een redelijke dennenboom voor de brugpeiler vast zit en tot halverwege in de glijgoot steekt, precies verborgen in de opkrullende kam met water. Je kan hem dus niet naar rechts aanvaren omdat je dan onder die rafelige stam doorgedrukt wordt. Laten we maar hopen dat als er mensen de glijgoot gaan varen, ze bij het auto's wegbrengen nog even gaan verkennen.
Eenmaal bij het instappunt voor de midden Rur aangekomen besluiten Saskia en Martien dat dit toch ook wel een tikkie te heftig gaat, Saskia is ook bang dat ze problemen krijgt met haar lenzen omdat er zoveel troep (modder) in het water zit. Chips, wat nu, het is nog steeds samen uit, samen thuis. Ik krijg een brainwave ):-(, "laten we naar de Ambleve gaan, dan gaan we bij Fond de Quareux spelen, daar zul je nu wel hele mooie speelplekken hebben. We gaan weer een eind tuffen en via de Hoge Venen komen we uiteindelijk bij de watervallen van Coo in de Ambleve aan:
Oeps, dat gaat heftig, leuk! dat bordje "Danger" daar beneden. Volgens mij kun je de rechter doorgang nu gewoon over de tong varen. Als het water vliegt over het blok heen. Je wordt dan met een vaartje van 20 tot 30 km over dat blok gelanceerd om dan 30 meter na de watervallen ergens plat op het water te landen, je hoeft niet te boofen, bij de juiste aanvaart gaat alles vanzelf. Hoop ik.
Op naar Fond te Quareux. Die zijn dus ook volledig overspoeld, er zit een enkele vette wals en je kunt helemaal niet meer terug lopen langs de kant. Ik begin hier zo langzamerhand toch een beetje van te balen!!!!
Dan maar even kijken of er op slalom baantje van Tilff nog wat te vinden is. Neen, ook helemaal niets aan. Wat nu?
De beneden Rur dus, bij Roermond. Oftewel "de vistrappen". Die zullen ook wel overspoeld zijn maar we komen er toch langs op weg naar huis. In de auto begint mijn humeur toch wel tot een dieptepunt te dalen. 500 km rijden en geen meter varen! dat durf ik geen mens thuis te vertellen.
Gelukkig. Wonder boven wonder zijn de vistrappen niet overspoeld. Snel laden we de boten af (het is tenslotte al na 15.00 uur !). Rob heeft het wel gezien hij heeft geen zin meer en Saskia blijft ook maar aan de kant.
Gelukkig, na 400 kilometer rijden kunnen we eindelijk onze energie kwijt.
Dit kan allemaal vast veel efficinter. Maar ja, je ben van de straat h! Oh nee, juist veel erop!
Info van Rob Snel die de boven Rur die dag wel heeft gevaren. In antwoord op mijn vraag hoe het was geweest:
"Hoi Menno, het was zwaar K.u.t. Moeilijk instappen omdat alles golft. Zit je eindelijk in je boot dan zijn de golven te hoog om fatsoenlijk overheen te kijken tijdens het spinnen. Het stroomde te hard: meer dan 15km/uur gemiddeld. We hebben tot de Perlbach gevaren en daarna het stuk onder Monschau. Je kon in Monschau zelf niet zo goed meer onder de bruggetjes door (en het mocht niet meer van der Polizei) Het stuk onder Monschau had ook al van die vervelende golven. Het was dus k.l.o.t.e., je hebt niks gemist, maar iemand moest zich opofferen.......
Ik ben de beroerdste niet, volgende keer offer ik mezelf wel weer op (-;)
groet, Rob
By the way, het was 1.95m in de stad bij Zum Stern. Het record van de laatste dertig jaar is overigens 123m3/sec dat is waarschijnlijk nog wel een metertje meer."
Menno
