Hanzen wildwaterweekend
Op vrijdag 24 november ’06 vertrekken we in zeven auto’s richting de Eifel. Aangezien Hans, diegene die boodschappen zou doen, vier uur vertraging heeft vanuit Hilversum, voldoen ze nu nog even aan hun plicht. Halverwege de reis, tijdens de plas-tank pauze, nemen ze weer deel aan de kayak-formatie.
Twee uur later, we worden steeds vrolijker van de vele regen die valt, komen we aan in het Jugend Waldlager. De eerste drie huisjes zijn voor ons. Wat een luxe: grote groepsruimte, keuken en verwarming (helaas…) op de kamers.
Iedereen eigent zich een bed toe, op de Batavieren manier. NB: je slaapzak volledig uitrollen, zodat je opgerolde slaapzak niet alsnog door een ander wordt verwijderd. We drinken wat, we kletsen wat en we eten wat. Uiteindelijk gooien we wat….. worst, noten….. tijd om naar bed te gaan! De aanstichter van dit alles, wil niet met naam en toenaam genoemd worden. Dus wij zullen het niet over Hanzen hebben.
Na een nacht, voor de een beter dan voor de ander, worden we gewekt door een aantal harde kloppen op de muur van ons logeer etablissement. Blijkbaar wil iemand dat we opstaan. Hij heeft haast…De planning is om half elf op het water!!!
We ontbijten, smeren onze lunch en worden opgetoeterd door Hans. We vertrekken in dezelfde formatie richting de kleine Kyll/ Lieser. Onderweg nemen we nog drie keer één rotonde. Leuk, Hans…Leer het nou eens af!
We gaan in drie groepen varen. Het eerste stuk is voor de beginners best pittig. Maar de meesten komen met de schrik vrij. Echter, er liggen een aantal bomen op onze weg.
Leerpunt van deze dag: niet vastpakken!! Het zijn lastige obstakels. Zwemmer 1 is minder lenig dan ze denkt en past niet onder de boom door. Dat is dan jammer en het wordt een nat gebeuren. Zwemmer nummer 1. Nummer 2 volgt snel: in een flauwe bocht wordt er verkeerd opgekant. Gelukkig volgt er al snel wéér een boom! Zwemmer nummer 3 en 4.
Lunchtijd. Door het zomerse horloge van Joost, lunchen we zelfs een uur eerder! De lunch zou bij een brug zijn, deze brug geeft de helft van de route aan (volgens Boy). Na de lunch varen we zeker nog een uur: geen brug te vinden…
Bij een stuw gaat een ervaren zwemmer te water: nummer 5! We vervolgen het kabbelende water, nog weinig gebruik maken van keerwaters. De tijd gaat dringen. Het eind heeft nog een venijnig staartje: twee keien nekken zwemmer nummer 6 en maken hem schoenloos. Dus: als je op de Lieser vaart en je vindt een aantal schoentjes: deze zijn van zwemmer nummer 6.
En dan ineens: het eindpunt. Eerder dan verwacht. We drinken wat, we kletsen wat en we eten wat. Een echte Batavierendag! Het gooien blijft nog even achterwege! Op de terugweg is er enige verwarring over wie er nu waar rijdt. Hans snijdt Hans af en rijdt vervolgens verkeert. Eén chauffeur valt bijna in slaap.
We gaan gezellig met elkaar boodschappen doen, ook in formatie. We eten brats, de pasta versie. De zwemmers van deze dag worden met vriendelijke, doch dwingende dwang verzocht een stuk voor de website te produceren. Wij hopen dat er morgen andere zwemmers zijn.
Prijsvraag: identificeer zwemmer nummer 1 t/m 6 (deelnemers Hanzenweekend uitgesloten). Wie binnen twee dagen reageert, krijgt een Hoegaarden Grand Cru.
waterstand zaterdag bij instap om 11 uur plein 103 cm, bijuitstap om 16.00 uur 96 cm.
Zondag 26 november 2006
Helaas… Weer dezelfde schrijvers (lees, zwemmers…) Maar er waren ook andere zwemmers vandaag!
Na weer een heerlijke nachtrust, staan we rond 8.00u weer op. De huisjes moeten even schoongemaakt worden, echter wel met de Batavierenslag.
We vertrekken naar Monschau, de vraag is of we de midden- of boven Rur gaan doen. We stappen uit bij de boven Rur. We dubben wat af: kan het wel of kan het niet. Hij staat op 25 centimeter. Maar we wagen het erop.
Het begin komen we heel veel stenen tegen, maar we blijven allemaal overeind. Tot de eerste echte rotsblokken zich aandienen. We zijn de tel kwijt geraakt hoeveel zwemmers er uiteindelijk waren (selectief geheugen)! Eén zwemmer is één schoen kwijt geraakt, dus wederom het verzoek: als je ooit op de boven Rur vaart (of lager…) en je vindt een schoen, deze is van zwemmer nummer ??
Nu we het er toch over hebben: als iemand een zwarte jas vindt, deze is van een v/d Staay!
We vervolgen onze route. We knuffelen wat rotsen: “Naar toe hangen!” Dit werkt vaak prima. Helaas niet altijd… We stappen voor het wasbord uit. We eten even een boterham en krijgen van Lex van boven koekjes aangeworpen en gaan op verkenning uit. Het wasbord is niet te varen (tot grote opluchting voor sommigen van ons!) We stappen later weer in en varen door Monschau.
Weer een zwemmer… Deze komt scheef in een walsje en heeft er dan genoeg van. Lopend is Monschau ook heel leuk. Er zijn nog wat andere zwemmers, deze varen echter moedig door. We worden bewonderd door de plaatselijke kerstmarktbezoeker, Coen vist nog een camera uit het water (zou ‘ie het nog doen?!).
De zwemmer die vandaag ook de hardloopsport beoefend, wordt ook goed bekeken door de plaatselijke jetset.
We zijn bij het uitstappunt. Moe, maar voldaan stappen we uit en kleden ons om. De achtergebleven kayak wordt opgehaald en we nestelen ons lekker warm in een respectabel etablissement. We drinken wat, we kletsen wat en we eten wat.
We rijden terug naar Nederland.
Wet, wet, wet, de swimming beauties
