Het is nog steeds feest in de Eifel, na een heerlijk dagje boven Rur is het een week later opnieuw bal, vanaf zaterdag serieus regen voorspeld en als basis staat het peil in Monschau al de hele week op een bevaarbare 60 cm. De spons is vol zullen we maar zeggen. Donderdag gaat de oproep de deur uit en zondagochtend is het weer duk op het clubhuis. Hadden we vorige week herintredende jongeren als Joost en Boy, deze keer staan daar opeens Franc, Saskia en Erik op de stoep.
Samen met de reguliere mix van de actievere wildwater vaarders geeft dat weer een interessante mix aan vaarders. Zeker met de boven Rur op 110 cm stijgend op peilschaal Monschau.
Bij het wasbord begint het al wat te drukken en bij de instap gaan weer diverse rolletjes onder een arm het bos in.
Saskia, sinds begin mei niet meer op wildwater te vinden, heeft het al snel gezien: " Ik wil graag wel een beetje gedoseerd beginnen hoor!" . Franc en Anke kijken opgelucht: " wij ook, wij ook!" . Zo splitst de groep zich op, de gevorderden stappen in op de boven Rur en de " gevorderden die er nog even in moeten komen" worden door Menno meegenomen naar de midden Rur, direct na het dorp. Zij pakken alle auto's meer zodat er door de rest direct gestart kan worden. Hopelijk horen we daar ooit nog iets van ;)
We laten de autom met droge spullen achter op het uitstappunt van de Hammer falls, daar stopt de boven Rur groep, zetten een auto op het eindpunt vlak voor Dedenborn en rijden met een auto en alle boten terug naar het instappunt in Monschau, net achter het dorp.
De midden Rur, dendert er lekker vandoor, het water blijft net binnen de bedding en heeft daarmee het maximale tempo bereikt. Dit is weer even wennen, wil je een keerwater halen, dan moet er serieus aan de peddel getrokken worden.
Er zijn legio surfgolven. Helaas bevinden de meeste zich in de hoofdstroom zonder nabijgelegen keerwaters. Het is razend moeilijk om vanuit volle snelheid je boot even te draaien, serieus af te remmen en dan in een golf te kunnen blijven surfen. Je sleurt je het eelt van de vingers (letterlijk).
Een paar keer komen we mooie surfgolven net naast een lang keerwater tegen en dan is het bal, insurfen, genieten en dan weer achteraan sluiten in de rij. Koud krijgen we het niet.
Halverwege doe ik nog even een erstbefahrung van een rechter zijbeekje, wel stenig, maar de toch altijd weer leuk iets nieuws te varen . Al is het maar 100 meter. De rest kijkt van beneden wat meewarig naar die stenenschrapende idioot....
Vlak voor de Hammer falls is de klassieke haakse speelbocht met "prallwand" op het einde. Heerlijk over surfen naar de wach machine aan de overkant en dan weer terug. Alpen kwaliteit, zo snel gaat het. Naa een keertje houden Franc, Anke en Saskia het voor gezien; "we gingen niet voor niets de midden Rur varen, dit gaat net iets te hard" . Ik pak nog een laatste oversteekje en daarna is het mooiste water voorbij.
In sneltreinvaart varen we Hammer falls voorbij en varen nog een 8 tal kilomters uit in de wiede beek tot vlak voor Dedenborn.
Jammer van de boven Rur, maar dit was toch ook wel weer genieten!
Menno
