Vandaag hebben we om 09:30 afgesproken aan het clubhuis om rond de klok van 10:00 naar Hagen te vertrekken.
Ik moet de auto nog even aftanken en ben derhalve een “fashionable 5 minutes late”…..
Boot uit het rek halen, spatzeiltje erbij, peddel meenemen en voor de zekerheid nog een helm.
Buiten beginnen we met opbinden en ik begrijp ondertussen dat Sanne ook zal rijden.
Rond 10:15 verlaten we het clubhuis richting Hagen. Onderweg een korte stop om wat “vogeltjes” uit de boot te halen ;-)
Tegen twaalven arriveren we op de “Hohenlimburg” bahn. De boten gaan van het dak en leggen we eerst in het gras bij de instap.
Daarna verkennen we de baan olv Cees met hier en daar enkele aanvullingen van de dames (stenen knuffelen en zo……)
Het clubhuis is in gebruik zo te zien en daar maken we dan ook dankbaar gebruik van.
Omdat we niet zeker weten of we strakjes kunnen douchen zetten we onze tassen bij het instap punt neer.
Nou…. dan moesten we maar eens het water in ?? Ik realiseer me dat ik wederom zonder vroegtijdige stommiteiten in het water lig…….
Omdat Nonja ook al een tijdje niet meer in de kajak had gezeten, maar in een raft, stelde ze zelf voor mij vandaag op sleeptouw te nemen.
We zouden ergens achteraan op de baan in het ietwat rustigere water gaan spelen. Zo gezegd, zo gedaan.
Ehm… owja…. we moeten eerst over die “hobbels”…… Met enige twijfel vaar ik achter Nonja aan en kom ik ook nog aardig over de hobbels heen.
Dan de volgende onder de brug door. “Flink vaart maken en doorpeddelen” en maar weer achter Nonja aan.
Onderweg kom ik dat eiland tegen en ik wil absoluut geen stenen gaan knuffelen dus schiet ik er een beetje klotsend links aan voorbij…… Oef, ging net goed ;-)
Ik wilde in het volgend keerwater terecht komen en maakte een kennelijk bekende beginners fout. Ik greep naar de onderkant van mijn boot toen ik bijna om ging.
Gelukkig voor mij ging het net goed.
Samen met Nonja amuseer ik me prima met het invaren van de stroming en traverseren naar de overkant.
Tot…… jullie raden het al….. ik de eerste keer de bodem ging bekijken. Ik was mijn orientatie helemaal kwijt. Erg jammer want Nonja was dichtbij.
Ik geraak aan de kant en zie dat alle Batvieren bezig zijn mijn boot aan de kant te krijgen. De peddel lag al ergens op de kant.
Jammer dat Anke dat niet had gezien want die is helemaal tot het einde gaan zoeken…. Dankjewel Anke !!
Zelf moest ik terug naar het bruggetje, oversteken en daarna rap naar mijn boot. Ik laat mijn medevaarders weten: “dat is éééééén……….”
Niks geen gezeur, gewoon weer instappen. Koud had ik het op dat moment niet……
Weer met Nonja spelevaren, nu bij het eilandje. Ik wil nog steeds niet knuffelen met die stenen daar en dat ging me wonder boven wonder net goed af…..
Langzamerhand komen we aan het einde van de baan en vol trots laat ik weten “droog” aan het einde van de baan te zijn gekomen.
Het is kwart over twee en we besluiten nog een keer de baan af te gaan.
Nu gaan we op de hobbels spelen. Ik moet traverseren over de hobbels…… dat ging nog net goed, maar aan de andere kant ga ik toch om.
Ik wist dat Nonja in de buurt is, ik kom nog een keertje boven zodat ik wat lucht kan halen en ik rol in twee stappen op het puntje van Nonja.
Oef….. dat is dus “anderhalf”…… Ik heb wel mijn schouder bezeerd…… niet fijn.
Ik geef aan graag verder naar beneden nog wat te willen spelen. Deze hobbels liggen me (nog) niet…… en zeker met een zere schouder……
Wat we daarna nog gedaan hebben weet ik niet meer. Feit is dat ik mijn tweede volledige uitstap heb gemaakt. Hoe en waarom weet ik ook niet meer.
Ik kan met de peddel aan de juiste kant uitstappen. Ik ren over de kant naar het einde van de baan waar wederom mijn medevaarders met mijn boot bezig zijn.
We krijgen m netjes op de kant en in mijn poging de boot iets verder op de kant te krijgen glij ik weg. Ik moet even blijven liggen……. voor de foto dan…..
We stappen allemaal uit en lopen naar voren toe. Ik loop met Cees en geef aan dat ik er wel klaar mee ben. Mijn schouder doet vervelend.
Bij de helling naar de auto leggen we de boot neer. Cees en Sanne geven ook aan er wel klaar mee te zijn. In hoeverre Nonja en Anke nog zin hadden weet ik niet…….
We gaan, behalve Cees, lekker warm douchen. Heeeeerlijk dat warme water.
Als ik buiten ben staan Cees en Nonja al klaar. We beginnen alvast met het opbinden van de boten. Ondertussen zijn Sanne en Anke ook uitgedouched en worden ook hun boten op het dak gebonden.
Op naar de shoarmaboer…… Onder het genot van lekker warm eten gaan er allerlei onderwerpen over de tafel. Volgens mij rijden we tegen de klok van 4 uur naar het clubhuis.
Eerst waren we Sanne en Cees even kwijt omdat we teveel aan het kletsen waren maar onderweg is dat allemaal goed gekomen.
Aan het clubhuis snel de boten eraf, kleine evaluatie gedaan en toen snel naar huis.
Zelf wil ik Nonja, Sanne, Anke en Cees danken voor hun geduld met mij en bereidheid mijn materiaal op te vissen.
Speciaal woord van dank aan Nonja als mijn vaarlijdster (geen tikvout) en later nog “adviseuse” in de auto ;-)
Dankjulliewel allemaal !!!
Patrick
