Mijn eerste ervaring in het wildwater kanoën.
Vrijdagavond kreeg ik het bericht dat een aantal clubleden zondag naar Neuss zouden gaan voor een dagje varen op De Erft, net over de Duitse grens. Ik kon mee. Het zou rustig weer worden, zon en nauwelijks wind. Voor mij als beginner een mooie kans de lessen op de vijver in praktijk te brengen op wild water. Ik had de bibbers, eerlijk is eerlijk.
Gelukkig waren er ervaren kayakers bij die mij van begin tot eind instrueerden en in de gaten hielden. Eerst oefenen op een hoger gelegen stuk waar het water rustig was en vervolgens op naar de eerste stroomversnelling, onder een brug door, waar direct ook het oefenwater voor slalommers lag.
Drukte op het slalomparcours achter de brug
Termen die ik net had uitgelegd gekregen, als kanten en keerwater, probeerde ik in volle vaart en op beginnerswijze toe te passen. En zowaar, na licht zijwaarts hellen en een boogslag naar rechts, keerde ik al snel terug in rustiger vaarwater. Ik vond het heerlijk, Echt een kick!
Nog even dooroefenen in traverseren, met hulp van Rick en Lucas. Toen even bijkomen en kijken naar hoe de rest van de kayakers bezig waren te oefenen en spelen op het water.
Freestylers, slalommers, beginners en gevorderden; er heerste een drukke, gezellige sfeer.
We daalden verder af, waar we een wals tegenkwamen. Leuk stukje voor de freestylers. Voor mij wederom een goede oefening in mijn balans en snelheid bewaren, al ging dat eigenlijk bijna vanzelf.
Kasper in de wals
Drukt bij de pauzeplek bij de wals
Tijd voor lunchpauze: boten op de kant en even bijkomen. Het zonnetje scheen heerlijk.
Wessel adviseerde mij eens zonder kayak de Wals af te glijden, om te leren hoe te zwemmen in de stroming, Voeten vooruit, zodat stenen je verder niet al te erg konden raken. Maaike, een beginner met toch wel een stukje meer ervaring dan ik, wilde dit wel proberen, maar alleen als ik ook ging. Ik durfde niet.
Ik wilde later wel nog oefenen met omslaan, Marlou mijn buddy, zou me daarbij helpen. Ik had er nog angst voor, had dit maar één keer geoefend op de vijver. Nu, even later zou de rivier me een handje helpen. ik moest er achteraf om lachen, hoe Rick eerder bij het traverseren riep: “PEDDELEN!! Het water is je vriend niet!!”. Nu daar kwam ik achter op het laatste stuk.
Lucas zei dat we het moeilijkste gehad hadden. Maar voor mij gold dat blijkbaar niet. Bij het voorlaatste keerwater waar ik voor mijn gevoel als een razende doorheen jaagde en mijn richting niet meer onder controle had, botste ik hard tegen de boot van Maaike die in het rustige zijwater lag. Ik draaide met mijn kayak achterwaarts terug en verloor mijn evenwicht, sloeg om, kwam binnen een mum van tijd los uit de boot en boven. Ik wilde opstaan uit het snel stromende water, een beginnersfoutje. Ik werd mee getrokken, butste op een paar stenen en ging toen eindelijk met mijn voeten vooruit met de stroming mee zwemmen., of drijven eigenlijk. Zo een honderd meter verder hadden de anderen mijn bootje al aan de kant, 1 schoen en mijn peddel. Kyle was met zijn bootje naar me toe gevaren, zodat ik daarop kon leunen en aan de kant kwam. Paar blauwe plekken en schrammetjes, meer niet. Dankjewel wetsuit, helm en zwemvest!
Nadat ik met hulp het water uit de boot had laten lopen, konden we weer verder. Nou, ik geloof dat ik mijn vuurdoop gehad had. Alleen nog een laatste stukje wild water en dan de Rijn op naar het eindpunt.
Vanaf de laatste brug voor de Rijn
Laatste stroomversnelling voor de Rijn
Invaart in de haven van Neuss
Voor alle beginners: dit was mijn ervaring. Eigenlijk had deze dag alles of meer van wat ik er van had gehoopt. Een aanrader. Gezelligheid, saamhorigheid, veel nieuwe dingen leren, jezelf overwinnen en rustigere vaarstukken tussendoor waar je van de mooie natuur kan genieten. Dit is een prima vaarplek om te ontdekken of je verder wilt met het wildwater kanoën. Bedankt nog groep, voor de leerzame en leuke dag!
Saskia.
