Toen Hein twee weken geleden een mailtje stuurde dat er te weinig water in de Ardennen stond voor een wildwater weekend maar dat er wel een dagje Erft aan zat te komen, kreeg ik meteen goede zin. Zondagochtend (al was het bijna middag) verzamelden Hein, Sanne, Annelie, Eva, Erwin, en ondergetekende en zich bij de club om alle boten en materiaal op auto’s te laden en vertrokken we vol goede zin (want ja, lekker warm zonnetje erbij) richting Erft, waar ook Patrick zich bij ons zou voegen. Hein waren we onderweg eventjes kwijtgeraakt omdat de Prius toch wat hongerig was naar verse olie (ofzoiets?) maar uiteindelijk stonden we toch met de complete groep in de rij om de Erft op te mogen middels het glijbaantje.
We varen ons warm door in de wals te spelen/achter de wals te traverseren en Sanne laat even zien dat ze prima kan rollen in het oude speelbootje van Anke. Patrick en Annelie hebben meer zin om op het slalombaantje te varen dus binnen een half uur lopen/varen we rivieropwaarts naar het slalomparcours, terwijl Hein en Sanne nog even bij de wals blijven hangen.
Er staan een paar leuke golven en een aantal paddestoelen geven het uitvaren en traverseren een extra dimensie, die Patrick nog even aan den lijve mocht ondervinden. Een golfje pakt hem, hij rolt, zit weer rechtop, maar gaat vervolgens weer om, tweede rolpoging mislukt helaas en hij kiest toch maar voor de zwempartij. Hij weet zichzelf aan de kant te krijgen en Annelie vist zijn boot uit het water.
Patrick zit net goed en wel weer in zijn boot of nummer twee gaat om, dit keer ikzelf: ik kant niet genoeg op en beland zelf ondersteboven in het water. De eskimoteer reflex is er wel maar hij was toch wat gehaast en ook ik ga zwemmen. Net als ik mijn boot aan de kant heb en hem sta te hozen, komen Hein en Sanne aangelopen om ook het water bij het slalombaantje testen.
Er wordt nog wat gespeeld en geoefend maar snel blijkt dat we eigenlijk allemaal al best hongerig geworden zijn en laten we ons afzakken naar het walsje om te lunchen.
Eva-Leonne
Nadat de andere Batavieren alvast naar het slalomparcours waren gegaan hadden Hein en ik de wals voor onszelf. Hein maakt in zijn nieuwe speelbootje al snel spins in de wals. Ik kan inmiddels stabiel in de wals blijven en na voor en achter bewegen, maar als ik probeer te spinnen hapt de achterkant van mijn boot continue water en kan ik veel oefenen met eskimoteren.
Na de tiende keer spelen en rollen in een uur begin ik te merken dat ik moe begin te worden, ik heb een tweede rolpoging nodig. In plaats van te pauzeren blijf ik net zo lang doorspelen tot ik ook niet meer met de tweede poging boven kom. Omdat ik geen idee heb of Hein mij heeft om zien gaan, stap ik uit. Als ik boven kom zie ik dat Hein net bij me was om een puntje te geven. Een groot voordeel van een speelbootje is wel dat deze snel gehoosd zijn...
Tijdens de lunch besluiten we dat we, nadat we een hele grote groep slalomvaarders aan zien komen, de Erft af te gaan varen. Patrick geeft aan dat hij op tijd terug naar Venlo wil rijden en bied aan om Hein en mij tijdens de lunch terug te shuttelen zodat we onze auto's alvast op het eindpunt kunnen zetten zonder dat we terug hoeven te (hard)lopen.
Na de lunch spelen we nog wat bij de wals. De eskimoteervaardigheden van bijna alle Batavieren worden al dan niet bewust uitgetest. Helaas raak je bij deze waterstand met name rivierlinks in de wals geregeld stenen als je om gaat. Nadat we uitgespeeld zijn bij de wals, stapt Patrick uit en varen we met Erwin als voorvaarder de Erft af. Onderweg stoppen we telkens even bij de vaste speelplekjes. Helaas kwamen we bij deze waterstand geen echte speelgolfjes tegen. Wel genieten we van de prachtige herfstkleuren, een ijsvogel en een reiger die telkens voor ons uit vliegt en Erwin de volgende passage aanwijst.
Nadat we bij de haven zijn uitgestapt, zien we de groene Lupo van Patrick op de parkeerplaats stoppen. Het blijkt dat in het half uur na de lunch op de parkeerplaats bij het Wiesenwehr twee raampjes van de Lupo zijn ingetikt. Gelukkig zijn alleen twee tassen met reserve kleding gestolen en heeft de politie al aangeboden om te helpen met het afplakken van de raampjes om terug naar Nederland te kunnen rijden. Door de inbraak krijgt een verder heerlijke dag toch een minder goed einde.
Groeten Sanne
