Na een goede nachtrust en een flink ontbijt verzamelden we onze spullen en gingen we op pad voor een tweede dag kanoën. Vandaag stond als eerste de Nims op het programma. We kleedden ons snel om en zorgden dat er genoeg lekkers ingepakt werd in zwemvesten, anoraks of zo nodig handschoenen. Zoals te zien in onderstaand voorbeeld.
We stapten in, waarna het eerste stuk varen redelijk vlak was met een enkele overhangende boom. Na een tijdje varen begon het water iets harder te stromen en kwamen we plekken tegen waar we leuk konden spelen. Wat meteen ook plekken waren om het één en ander te leren (hoog uitvaren, blijven pedellen en natuurlijk vooral OPKANTEN. De goede kant op wel te verstaan).
Hoewel de meesten zich vermaakten met de golven, had één iemand ook veel plezier met het schuim.
We vaarden verder tot er een mogelijkheid was om in een wals te gaan hangen. Dat ging niet altijd even goed, maar dat leidde niet tot zwempartijen.
Na een mooie stroomversnelling werd er door de vaarleiders besloten uit te stappen en een stuk terug te lopen om de stroomversnelling nogmaals te varen. Om dit keer in ieder geval, één keerwater in het stuk proberen te halen. Zes van de zeven kayakers namen hun boten mee voor een nieuwe poging. Marianne besloot achter te blijven om foto’s te maken.
Jaivi liet ons zien, hoe het stuk gevaren kon worden en nu was het een kwestie van nadoen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ondergetekende haalde geen van de aangewezen keerwaters. De anderen deden dit beter en haalden tenminste één van de aangewezen keerwater.
Na nog wat gespeeld te hebben op een golf achter een steen, vaarden we verder. Aangezien er een enorme boom over het water hing, verzamelden we ons in een keerwater. Jaivi ging de situatie inschatten en lijkt gemakkelijk tussen de takken van de boom door te komen, waarna wij mogen volgen. Marianne gaat als eerste en komt ook gemakkelijk langs de boom, maar niet veel later zien we toch de onderkant van haar groene diesel. Cees sprint er achteraan en de eerste zwempartij van deze zondag is een feit.
Het duurde even voordat alle spullen zijn verzameld en Marianne weer in haar boot zat, maar daarna konden we verder. De oplettende kayakker werd gevraagd goed te luisteren en ja hoor, ook deze beginner herkende het geluid van vallend water. Net als gisteren blijkt er een schuine stuw in deze rivier te zijn. Hoewel ik volgens de vaarleiders rustig over het randje kan komen kijken om de situatie in te schatten, blijf ik liever iets bij die rand uit de buurt.
Marianne had geen zin in een tweede zwempartij en besloot om te gaan omlopen. Zodra die aan de kant is, liet Cees zien hoe we naar beneden konden komen. Waarna Jaivi benadrukte gewoon door te peddelen en je voorpunt iets naar rechts te laten wijzen. Sanne deed dit keurig en die gaat beneden in een keerwater liggen om foto’s te maken. Daarna volgde ik. Het duurde even voordat ik mijn punt naar rechts had liggen en daarna ging ik iets wat zenuwachtig naar beneden.
Het eerste stuk ging prima, maar dan zie ik mijn punt naar links schuiven. Ik reageerde te laat en zie voor mij de rotsen steeds dichterbij komen.
Mijn volgende heldere moment is onderwater, plat op mijn achterdek liggend. Ondanks de gevolgde zwembadtrainingen van het afgelopen jaar dacht ik niet aan eskimoteren en stapte ik uit.
Eenmaal boven water, denk ik aan het advies van de eerste dag; probeer je peddel en boot vast te houden en aan de kant te krijgen na een zwempartij. Mijn peddel ben ik echter uit het oog verloren en ik besluit mijn boot vast te houden. In stromend water is dat lastiger dan ik dacht en ik laat het redden van mijn boot daarom verder over aan Cees. Die parkeerde hem mooi tegen de rotsen, terwijl Sanne zich ondertussen ontfermde over mijn peddel.
De rest kwam zonder problemen beneden en zodra ik mijn boot gehoosd heb, vervolgden we onze weg. Op verschillende plekken werd er nog gespeeld en eenmaal op de Prum werd er een poging gedaan met 5 man op een rij in een grote golf te gaan surfen. Iets wat bijna lukte.
Niet veel later stapten we uit en bonden we snel onze boten weer op de auto, want er stond nog een andere rivier op het programma. Dat verhaal mag echter iemand anders schrijven ;)
Annelie
