Nu ook met film (klik hier).
Met de weersvoorspelling van de afgelopen dagen begon er al weer wat te jeuken, er zou toch komend weekend gevaren kunnen worden als al die sneeuw gaat smelten...
Het Bata4um begint zich te vullen met enthousiastelingen die willen varen, en uiteindelijk bleven er voor zaterdag slechts twee over, Jaivi en ikzelf. Dat was genoeg om naar de Rur te gaan, waar we terplekke een shuttle en vaargezelschap konden vinden. Met de groeten van Nirjhara ook, en zoals gebruikelijk bij Duitsers reclame gemaakt voor de rivierbeschrijvingen op onze website.
Het was een leuk tochtje bij bijna 70 cm op t digipeil, voor de eerste keer in dit seizoen. Helaas geen beeldmateriaal. Morgen weer?
Ja dus!
Met minstens zoveel enthousiasme zondag vroeg mn spullen weer bij elkaar geraapt (bij het omkleden bleek dat mn droogpak nog boven mijn klaar gelegde spullen hing*) en verzameld bij de club, waar al zes man en n vrouw stoer stonden te wachten op de verwachte sneeuw en regen en met hoog water door de kerstmarkt van mooi Monschau. Het digipeil was 's nachts nog gestegen naar ruim 90 cm, dat belooft wat.
Omdat ik goede zin had na gisteren heb ik vandaag mn speelboot bij me, en na ff opladen zijn we vlot bij de instap bij Reichenstein waar nog volop sneeuw ligt te smelten, en met dank aan CeesV's vrouw is het omrijden vlot geregeld – nadat alle helmen van kerstmutsen en ducktape zijn voorzien, en ik gelukkig een anorak en neopreenpak kon lenen (*reden om dit te schrijven 1?). Met dit weer is het druk op de parkeerplaats, Nyke is er ook met een groepje.
In twee groepjes zijn wij door de besneeuwde omgeving de Rur weer afgepeddeld. Voor een paar Batavieren was het al lang geleden dat ze hier of überhaupt in een boot geweest waren, een paar vaarders krikten de fysieke leeftijd en stramheid behoorlijk op tot bijna de kritische 50%.
Met deze goede waterstand was het relaxed dat de oevers meestal net niet overspoeld waren, maar de keerwaters daardoor wel maximaal groot en (makkelijk) aan te varen zonder dat je om of over stenen heen moet – zoals het gisteren met minder water was. Er stond vandaag wel lekkere druk in de passages, er waren meer en interessantere routes om te varen.
Ergens halverwege het eerste deel brult Harry dat hij op een boom vaart, dat hij iets losgevaren heeft. Hoe groot die boom is wordt pas later duidelijk.
De beide groepjes peddelen telkens vlak achter elkaar de rivier af, Menno voorop in de eerste groep met Hans, Joost, Koen, en ik met Harry, Boy, CeesV en Job, iedereen vindt zijn flow weer op dit snelle water, en omdat we elkaar telkens weer achterop varen besluiten we om er maar één grote kerstmutsengroep van te maken. Ergens heeft de peddelsteel van canaCees klem gezeten tussen twee boten, waardoor hij niet meer helemaal lekker vaart. Als hij daarna na een foutje ook nog zijn boot moet hozen besluit hij verder te wandelen.
Een stukje verder, vlak voor de plek waar ik jaren geleden bij een van mn eerste Batavierentochtjes door een gebroken peddel ben gaan zwemmen, vaar ik als één van laatsten naar het keerwater voor deze passage, waar al een paar mensen liggen te wachten, als er ineens een lange dikke boom dwars over in de hoofdstroom voor mij opdoemt met nog een meter te gaan. Mn puntje erop lukt nog, maar niet recht en zonder snelheid ben ik kansloos en voel m al achterover gezogen worden. Dat gaat dus allemaal vrij vlug, mijn peddel blijft ergens haken waar ik (gelukkig) doorspoel, dan maar liever los. Een rolpoging op mijn handen lukt niet direct, dan maar trekken. Menno is er snel bij om mij en boot te redden, achter mij zie ik nog een boot voorbij drijven van Job die als laatste achter mij voer en achter dezelfde boom was blijven hangen.
Dat was dus de boom die Harry eerder losgevaren heeft, en die met de stroming ongeveer hetzelfde tempo als onze groep gehad heeft, en die tussen alle vaarders juist de plek net voor mijn neus moest uitkiezen om dwars over de hoofdstroom klem te raken tussen beide oevers. Iedereen voor mij heeft geen boom gezien. Ik ben benieuwd of er behalve Job inmiddels meer kanoërs onderdoor gekomen zijn, hij lag er best vervelend en zal ook verder stroomaf nog lastig terecht kunnen komen als hij vanaf hier doorspoelt.
Ik heb mijn medeBatavieren direct gevraagd of ze mij niet ff hadden kunnen waarschuwen voor die boom, er lagen tenslotte twee man direct in het keerwater erachter waar ik heen voer. Pas later in het filmpje bleek dat ze dat inderdaad niet hadden kunnen doen, er was tot dat moment geen boom geweest.
Iig reden om te schrijven 2, dus.
Nadat Job en ik weer in de boot zitten varen we verder naar het wasbord, waar Hans en Job ook uitstappen en verder lopen. Ik stond al op de kant om naar de Perlbach om te dragen (die in tegenstelling tot gisteren goed water had), toen iedereen riep en nog in de boot zat om zich van het wasbord af te storten.
Ok vooruit weer in de boot, t is niet al te best voor je plastic maar wel grappig om te doen – en voor Menno met voorspelbaar resultaat dat 3x scheeprecht is: Burn M*F*cker Burn. Menno heeft dus tot de uitstap nog vier of vijf keer gehoosd...
In de stad was de molenstuw nog net een krul en goed te doen, met het water van de Perlbach erbij was het door de stad een mooie waterstand met grote golven en speelplekken voor wie durft. De opstaande golf in de bocht onder de overhangende weg waar ik gisteren nog een megaboof overheen maakte, is nu volkomen onder water, er staat nu een dikke golventrein, en zo gaat het stuiterend en spelend door de stad met alle kerstmutsen bij de kerstmarkt langs. Op de speelplekjes in de stad heb je zoals altijd veel publiek. Onze wandelaars zien we telkens boven langs ongeveer het zelfde tempo lopen, telkens als wij even blijven hangen bij een leuke passage komen zij weer bij.
Op het laatste stuk na de stad zitten ineens nog een paar dikke walsen die menigeen nog ff goed laten schrikken, ook ik moest mn speelbootje toch even door een best steile zuigende golf heen duwen, en spelen had ik al meer dan genoeg gedaan. Daarna is het nog een beetje uitdobberen tot de uitstap, waar alle auto's met warme kleren etc. staan.
Na afloop van een geslaagde dag wordt er nog in een afgesproken nader aan te duiden café gezamenlijk wat gedronken voor we weer naar huis rijden (nadat dat gevonden is ;-)
En met deze weersvoorspelling komend weekend weer?!
CeesF
En nu vanuit een ander gezichtspunt ;)
De laatste 3 jaar is het nat in December en begin Januari en daarna is het voorbij. Januari 2012 doen we nog even de Dhron, de Alfbach, de rur en de Salm. Daarna is het over en uit in de omgeving. Het najaar wordt er meer gefietst dan gevaren, leuk, maar we zijn toch een kanoclub?
En ja hoor, zo tegen de tijd dat d'n Dietsers de kerst stalletjes van zolder halen begint buienrader weer wat vocht af te scheiden. We beginnen met sneeuw en langlaufers in groesbeek mar een dag later is het weg en slaat de twijfel toe. Al die sneeuw op de hoge venen zal toch niet doordeweeks gaan wegstromen?
Maar gelukkig blijft het op hoogte langer koud en wordt daar de dooi pas vanaf vrijdag verwacht. Op dinsdag vliegt de eerste aankondiging de mailboxen binnen; Zaterdag of zondag varen, schrijf je in op het bata4um!
De reacties? Ach wat moet ik ervan zeggen, alleen maar de "oude stompen" die altijd wel willen varen. Nieuwe leden, niet gezien, gehoord of geroken. Enige positieve uitzondering is onze penningmeester Koen die ondanks tussentijdse afzegging zondag wel mooi om 8 uur bij het clubhuis klaar staat.
Andere vermeldenswaardige toppers zijn Cees F en Jaivi die zaterdag op en neer zijn gegaan. Ook zondag staat Cees F weer te springen, as usual wat laat, maar toch.Mark Prins (HKC) Nyke (met wat Okawanen) gaat direct, Staay met bijrijder Job uit Zwolle ook. Cees F, Cees V, Boy, jaarlijkse herintreder Joost, Harry, Menno en Shuttle Babe Jantien hebben tegen half negen de boten opgeladen en na een natte erit staan we exact op tijd, om half elf aan de boven Rur.
Niet alleen de Batavier is ingekakt, de rest van wildwater varend Nederland ook. Er zijn wat Duitse groepen, nog een paar Hollanders met open Canadezen. Geoff en Valerie zitten er ook bij, ze hebben zaterdag de midden Rur gedaan, de boven Rur bij deze waterstand is net een maatje te groot voor een aantal van hun groep.
Boten eraf en omkleden dus. Mijn Burn M blijkt tot grote vreugde van Joost de Burn S van Saskia te zijn. Dat past slecht dus ruilen we Burns en zit ik weer in mijn vroegere oude gerepareerde gestripte blauwe burn, tegenwoordig club burn. Het zit wat lossig maar het gaat, burn blijft burn, zullen we maar zeggen.
Verdeelt in twee groepen en Nyke's Okawa team als "in between" stappen we tegen twaalven in. Jantien zwaait uit en gaat naar de kerstmarkt en zal ons tegen half vier opwachten achter het dorp.
Ik zit voorop met Cees, Koen, Mark en Boy. Dat gaat lekker, de Rur staat mooi, op midden water, zeker niet te hoog. Iedereen heeft het redelijk onder controle en slechts af en toe neemt de Rur de regie van deze of gene over.
Totdat Cees besluit zijn peddel in de grond te steken en Boy er tegenaan vaart. Dus krak en Cees is de controle kwijt. Hij probeert het nog wel maar een paar passages later neemt de Rur het over en zit Cees op een blok in de river met een volle boot aan de hand.
Hij krijgt een lijn van Mark en probeert met lijnrechts en de boot links naar de kant te komen. lijn die boot aan, gek" denk ik nog, maar het is al te laat, Cees kan de boot niet houden en Polo en ik kunnen er achteraan. Dat hebben we snel gefixed maar voor Cees is het uit, hij gaat verder lopen.
Verder loopt het weer lekker, ik zit niet super in de veel te ruime boot, maar amuseer me wel, moet je maar de goede boot uit het rek pakken, suffert.
Bij de haakse bocht naar rechts (links bovenin klein keerwater en dan doorsteken naar rechts) komen de mesten er best netjes af, alleen Hans komt als een zoutzak naar beneden, geen slag is raak. " Je zit te soppen joh" roep ik hem toe. " Ja, het gaat niet maar, ik ben op" is het antwoord.
Hij was ziek deze week en had zaterdag nog 39 graden koorts. Maar dat was vandaag over dus wat doe je dan, gewoon varen dus. Ja hoor, dat ka best Hans, maar dan niet op de boven Rur, met een toch leuke waterstand!
Na enig heen en weer gepraat besluiten we dat we in een groep tot het wasbord varen en dat Hans daar uitstapt.
Vlak voor de vroegere stuw zit nog een wat wilder stuk met een blok in het midden, Rien heeft daar nog wel eens wat capriolen uitgehaald om zijn boot eraf te halen.
Rechts om het blok en dan het keerwater in om de rest te filmen. Koen vlak achter me aan en even later Harry met een lang gezicht. "Zit niet zo lelijk te kijken joh" roep ik hem na en volg hem met de camera. Dan wis ik even snel de regen van de lens en draai weer stroomopwaarts om Cees te filmen. Vanuit het niets duikt er een boom voor Cees omhoog en Cees verdwijnt met een backloop onder de boom, spoelt door poogt een handrolen gaat zwemmen. Snel heb ik zijn boot aan de kant en Cees kan hem zelf verder redden.
Even later blijkt ook Job onder de boom te zijn gegaan. Die is echter wat langer vast blijven zitten en heeft toch wel wat blauwe plekken. Boot en peddel zijn door maar worden door Mark, Harry en Boy gered.
Hans haalt Job met een lijn van het blok af en ik vraag me af waarom we die boom niet hebben gezien.
Die avond brengen fimbeelden uitkomst, de boom dreef mee en kwam net voor Cees klem te liggen tegen het rotsblok. Cees was dus kansloos, de boom dook nog een seconde voor hem uit het water omhoog.
Bij het wasbord gaat Hans eruit en ik besluit dat het ook voor Job mooi geweest is, hij peddelt niet echt doortastend en na de escapade met de boom vind ik het niet verantwoord hem mee te nemen door het dorp. Cees, Hans en Job gaan de kerstmarkt onveilig maken.
Wij varen het wasbord en denderen het dorp binnen. De perlbach voert meer water dan de boven Rur dus in het dorp gaat het best snel. Ik surf nog wat en voel wat klotsen bij mijn voeten. Dat voelt als lek...
Bij het de molenstuw verken ik even snel zodat ik ook mijn boot kan hozen. Yep, veul water, echt lek.
De molenstuw is easy over rechts, een window van 8 meter met kruller zonder wals. Onder het restaurantje in het dorp moet ik alweer lozen om te zorgen dat de boot een beetje blijft lopen. De speelplaatsjes sla ik vandaag dus maar even over, op naar de fovorieten toter met rechts onderin wat hout en iets minder scherp dan normaal duiken we het keerwater in.
De berenkuil is weer normaal over links tussen de paaltjes, allemaal op routine en iedereen gaat lekker. Het venijn zit zals gewoonlijk in de staart, achter het huisje twee walzen achter elkaar, helemaal inks zit de lijn maar zoals zo vaak gaan de laatste lijnen wat slordiger dan gewenst en zowel Joost als Harry maken eerst een side surfje in de wals voordat ze er veilig uit gezet worden.
Nog even mijn boot lozen en op naar het einde.
Met enige verbazing kijkt Jantien op vanuit haar boek, in plaats van half vier staan we net over tweeen op de stoep.
Maar wel lekker hoor zo'n shuttle babe, we moeten Harry alleen nog uitleggen dat als je een shuttle babe hebt, dat je dan niet meer naar het beginpunt hoeft ;)
Volgende week weer? De voorspellingen zijn goed!
Menno
