De oorspronkelijke planning voor de Alpenweekopwarmdag 2015 was een dagje Hohenlimburg. Helaas is de verbouwing daar nog in volle gang, DWD is gesloten vanwege een veiligheidsrisico in het gebouw, dus bleef de Erft over als optie. De aanmeldingen stroomden al snel binnen. Helaas moest Hein op het laatste moment ziek afhaken. Met zijn zevenen vertrokken we ’s ochtends richting Neuss. Menno had mij een week ervoor de tip gegeven dat het stuk bovenstrooms van de spoorbrug een mooi stuk was voor beginners. Aangezien ons nieuwste lid Nienke in Wageningen al veel op de Rijn en op zee heeft gevaren, maar nog niet zoveel vaarmeters heeft gemaakt op wildwater rivieren leek mij dit een mooi moment om het stuk wat Menno had beschreven te verkennen. De instap bij de Eppinghover Muhle was dankzij de GPS coördinaten in Patricks mobiel snel gevonden. Het speelwalsje bij de instap leek door te spoelen, maar omdat we er nu toch waren besloten we gewoon daar in te stappen. Snel omgekleed en de auto’s omgereden. Dit laatste duurde wat langer dan verwacht doordat Jorn en Anke dachten dat ze het instappunt ook zonder navigatie wel terug konden vinden…
Eenmaal op het water bleek het speelwalsje aan de linker kant toch behoorlijk te plakken. Terwijl Nienke oefent met traverseren en S-jes varen achter de wals, maken Jorn en Anke flatspins in de wals en probeert de rest van ons met name om in de wals te blijven zonder direct om te gaan. Bij deze waterstand was het walsje erg vriendelijk, met een beetje steunen kon je veel corrigeren. Marjolein wordt op een begeven moment tegen de zijmuur gezet en kan hierdoor niet goed meer peddelen. Ze gaat om, maar rolt achter de wals soepel weer boven.
Na geruime tijd besluiten we om verder te varen. Er volgen circa vier kilometer over vlak stromend water (WWI), zonder speelplekjes en slechts een paar keerwaters. Wel moeten we op twee plekken omdragen, dit staat goed aangegeven.
De eerste stuw wil je absoluut niet varen, het water wordt hier door een hele smalle opening geperst die te klein is voor een mens en deze is dus levensgevaarlijk. De tweede stuw is door de linker doorgang vanwege het grote zog ook gevaarlijk, door de rechter doorgang stroomde geen water en dat was, als je je boot over het randje kreeg, een vrije val van een meter zonder grote risico’s. Anke test dit extra uit door haar peddel naar beneden te laten vallen, gelukkig ligt Jorn al klaar om deze terug te geven.
De trap, bedoelt om na het omdragen je boot naar het water te tillen, bleek ook vaarbaar…
We zijn blij als we de spoorbrug herkennen, iedereen heeft inmiddels trek en we besluiten bij het slalomparcours te gaan lunchen.
Ik had voor mezelf voorgenomen om als voorbereiding op de Alpenweek mijn rol te gaan oefenen om van die hardnekkige warm water rol af te komen. Dus eerst maar in het keerwater om gaan, geen probleem. Vervolgens onderaan het slalomparcours. Het bewust omgaan is lastig, naar boven rollen gaat prima. Vervolgens maar de proef op de som, boven bij het slalomparcours ondersnijden waardoor je niet weet hoe je om gaat. Ook dit gaat goed. Gevoelsmatig ben ik klaar voor de wals...
Nienke traverseert inmiddels met een grote glimlach op haar gezicht halverwege het slalomparcours. Door het vele vlakwatervaren is haar bootgevoel prima, de timing van keerwaters werd gedurende de dag ook steeds beter. Ondertussen denkt Jorn dat hij op het poloveld is en hij duwt Patrick om. Patrick had dit niet verwacht en van schrikt doet hij geen eskimoteerpoging. De eerste zwemmer van de dag is een feit. Later bewijst Patrick dat hij prima (bewust) kan rollen op het slalomparcours.
Nonja vindt dat ze haar eigen rol dan ook maar moet gaan opfrissen, ze rolt nog steeds zonder problemen aan beide kanten boven.
Vervolgens varen we door naar de speelwals, deze staat bijna ideaal en blijft goed plakken. Erin komen is geen enkel probleem, er uit komen blijkt een heel ander verhaal. Anke en Jorn leven zich weer uit in het maken van spins.
Dit ziet er makkelijk en gecontroleerd uit. In een van mijn pogingen om dit ook te proberen ga ik om, rol boven, maar blijk dan nog steeds in de wals te zitten. Niet opgekant ga ik onmiddellijk weer om, na de volgende rol zit ik nog steeds zijwaarts in de wals. Bij de derde keer achter elkaar omgaan ben ik inmiddels mijn oriëntatie volledig kwijt. Gelukkig kan ik na de derde rol met een hoge steun uit de wals traverseren. Marjolein laat zien dat ook haar Diesel net zo lief ondersteboven als met de vaarder boven water in de wals surft. Ook zij rolt meerdere keren achter elkaar voordat de wals haar laat gaan. Even later ga ik uiteindelijk door pure vermoeidheid toch nog zwemmen in de wals en mag dus schrijven. Met mijn trainingsdoel behaald vind ik dit absoluut niet erg.
Al met al weer een heerlijk dagje, waarbij met name het eskimoteren door iedereen goed is geoefend. Ik vind de wals bij de Eppinghoven Muhle een leuk alternatief om te spelen als het erg druk is bij het Wiesenwehr. Het stuk erna is echter weinig interessant en beginners kunnen er niet voldoende oefenen met keerwaters.
Sanne
Vaarders: Anke, Jorn, Nonja, Marjolein, Patrick, Nienke en Sanne
Waterstand 75-80cm (peilschaal Neubrueck)
