Lesse en Houille maart 2001
Op vrijdagavond vertrok de hoofdmacht naar le Roptai in Ave et Auffe. Deze bestond uit Jan Bertrams, Menno van Renswoude, Peter van Rens , Hans van der Staay, Rini Hagemans met zijn dochters Nieke en Iris en Martin Brussau.
Ondergetekende zou de volgende ochtend om 10:00 uur de posse aanvullen. Toen ik zo goed als stipt (red: 5 minuten te laat) aankwam, was nog even in Auffe en Namen geweest, zag ik aan de verwijde pupillen dat de koffie sterk was geweest en men er zin in had. Zelf had ik wel wat van dat bocht kunnen gebruiken, maar zoals dat gaat bij de Batavier, had je maar op tijd moeten komen.
Doel van de eerste dag: Boven Lesse. Er stond niet zo gek veel water, het was bewolkt, niet koud (10 gr) en af en toe wat (mot)regen. Terwijl de chauffeurs de auto's wegbrachten hield Menno de mensen van de straat door kleine oefeningetjes met een peddel, een klein stroomversnellinkje en een bruggetje te houden. (Peddel tegen de stroom in over het bruggetje, en aan de andere kant weer oppakken.) Resultaat, Jan Bertrams die ging zwemmen, nog voordat de tocht begon.
Wat er daarna gebeurde zal niemand verbazen: De eerste fatsoenlijke stroomversnelling af, verzamelen in het keerwater, nee, niet het tweede, het eerste. Onder 45 graden aanvaren op 1/2 bootlengte achter de steen, gaat dat goed, dan traverseren naar de overkant, gaat dat goed, dan achteruit, gaat dat goed dan met je ogen dicht, gaat dat goed achteruit met je ogen dicht. etc. etc.
In de pauze ging een (over)enthousiaste Hans, met zijn 'machtige lichaam' nog even in het bootje van Menno zitten om wat te oefenen. Vanaf het gammele bruggetje verbaast het je dat dat ding nog boven komt drijven. Hans zelf was er ook hevig van ontdaan, zodat hij zich daarna een stuk rustiger gedroeg.
'S middags af en toe leuke speel walsjes, waarmee je toch weer wat mee bootgevoel opbouwt.
Na een redelijk vermoeiende dag, je bent enthousiast dus je doet enthousiast, redelijk afgepeigerd teruggereden. Hans, inmiddels weer met wat kleur op de wangen en Martin zetten zich vol toewijding aan het maken van de hap (gecarboneerde spagetti) die eenvoudig doch voedzaam een bodempje legde voor een potje Jenga, met als ultieme inzet, de eskimorol.
Na een klein wandelingetje (red: met de blubber tot in je oren) en nog even buiten op het terras bij wat muziek zitten mijmeren, het was lekker weer, hadden inmiddels John Smit en zijn 'neefje' Chris zich bij het gezelschap gevoegd toen het Jenga begon.
Persoonlijk ga ik een potje Jenga niet uit de weg en het verbaasde mij dus niet dat ik mijzelf wist te verzekeren van een droog tochtje de volgende dag.
Helaas had de alcohol van enige Chimay-tjes, Vieux Tempjes, Grand Cru-tjes en een paar botteltjes wijn juist die hersencellen van de organisatoren af doen sterven zodat ik de volgende dag door een drietal wwwezens klem werd gevaren om alsnog de haartjes nat te maken. Enfin mijn eerste koud waterrol was een feit.
Dit alles speelde zich af op de Houille. Een pittoresk, klein riviertje. Waterstand ietsje laag (red: 23 kuub op Peilschaal Gendron, moet eigenlijk 30 kuub zijn voor de Houille), waardoor je regelmatig even een steentje meepakte, maar wel fraai natuurschoon en een leuk tochtje voor de vermoeide spieren van de dag er voor. Plm. 16:30 kwamen we op het eindpunt aan. Leuk weekeindje weer wat geoefend, alpenweek, here we come!
Cees
Waterstand informatie:
Op zaterdag stond peilschaal Gendron op 20 kuub, de Lesse vanaf dorpje Lesse was toen net te varen. Daarboven te laag hoewel er wel afvaarders vanaf komen, maar hun boten worden gesponsord.
Op zondag 23 kuub op peilschaal Gendron. de Houille vanaf Patignies was toen eigenlijk te laag, je raakte echt teveel stenen. Vanaf Vencimont was het duidelijk beter, vooral ook omdat de rivier daar meer een kronkelende weidebeek wordt.
