Verslagen Wildwater

Inderdaad moeilijk af te spreken, maar dat komt zo als je van die eigenwijze kajakkers hebt die geen vinger toegeven en enkel de beek willen varen met de beste waterstand en die ze nog niet gedaan hebben. Ik heb heel wat rondgebeld en uiteindelijk via via 2x bij Guy Dachelet en co terecht gekomen, was lang geleden. Na de teleurstellende berichtjes uit de Venen van Menno, hoegne te laag, eau rouge te laag, ben ik zaterdag op de Rur beland. Echt te gek, 80 cm op de internet peilschaal, normale waterstand, veel onnozel gedaan met de speelbootjes, cartwheels, surfkes, onmogelijk kleine stopkes pakken in de snelle en verblokte passages. Heel tof, gespeeld als een kind. (Die duitsers hadden al ongelooflijk veel bomen opgekuist na de storm, bomen die over de baan lagen maar ik denk zelfs van de Rur. De Rur was proper, ik zag slechts 1 boom omgewaaid in 't water en lag dan nog op de zijkant en blokeerde slechts de helft van de rur. Geen probleem.) Voor zondag terug veel rondgebeld, aangezien de regen uitbleef op een buitje na, besliste ik toch richting Ardennen te gaan. Een gok, uiteindelijk 's morgens toch veel volk gevonden aan de Manise... We waren toch met nen man of 10, rijden naar de Maas, kleden ons aan, alles kajaks voor de navette geladen en net voor we oprijden stoppen er Franse kajakkers met de wagen ons zeggend dat het van 't weekend verboden is om de Manise te varen of in het bos te gaan. Het is het laatste weekend van de jacht en ze hebben dus alle gebieden open gezet om nog eens alles te geven. Bij alles geven maakt hij een beweging met de hand, alsof hij een pintje heft. Een deel van de groep wou gewoon zich van niets gebaren en varen, we zagen geen plakaatjes van jacht of jagers, maar een ander deel zag het toch zo niet zitten om tussen zatte jagers te varen. Dus zijn we maar voor de 3e of 4e keer dit seizoen de Hulle gaan varen bij een hele mooie waterstand, gevolgd door de Vresse met nog een mooiere waterstand. De Hulle was wel redelijk gevaarlijk na de storm. We hebben een 4-tal bomen gedragen. Eenmaal zat er iemand onder een dunne boom maar wel echt gevaarlijk. Juist achter een klein bochtje, niet te zien, je kon er makkelijk over maar hij helde op uit het water, hoe meer stroomafwaarts hoe hoger, slechts 3m reactie tijd. Corentin, het slachtoffer gleed op de boom, en raakte verstikt met de neus vande boot in struikgewas. Volle stroming van Helle in z'n rug. Ik kon hem omhoog trekken, hoofd boven water, claude carré kon de boom opheffen, uiteindelijk spoelde hij eronder door en eskiomoteerde. Snel voorbij maar toch van die situaties die je liever niet hebt, en 's avonds aan terug denkt, shit, iets van niets en kon toch wel echt verkeerd gegaan zijn. Nadien nog de Vresse afgeknald, leuke waterstand, liever ietske meer gespeeld, maar 't was een ploeg die nogal doorvaarde, de Piet Coussens en mannen van Mol. We konden onder de beton brug, goed bukken. Eén kerel van Mol was na de start gestopt, was bang dat we niet onder het betonnen brugje gingen kunnen. Ze hebben daar ooit eens een noodstop moeten doen toen het water tegen de brug stond en blijkbaar hebben ze daar trauma's :-) aan overgehouden. Ge zit daar tussen wat muurtjes zonder keerwaters, niet echt lekker naar 't schijnt. Maar dat vertelde hij ons pas achteraf... Vlot doorgevaren dus, één keer zijn we toch gestopt, de Frank van Mol had een gat in zijnen boot, waar ge bijna uw vuist kon door steken. Hij zei dat hij een steen geraakt had, maar volgens de anderen moet dat zeker een ijzeren staaf geweest zijn. Het was ergens halverwege, op een gewoon snel stuk tussen de weide en struiken. Eénmaal in Vresse was het water al gezakt tot onder de nooddam, we zijn aan de andere kant van de Semois uitgestapt om niet over nooddam te kruipen. Leuke afdaling. Zalig weekendje hoor! Bye Bert