Nu met de film van de Ourthe en de Lesse
De Ourthe
De Lesse
Tja... dat waren we even vergeten. Op zaterdag de intocht van Sinterklaas. 's Ochtends eerst de aankomt in de haven van Scheveningen en dan de optocht door de straat met de traditionele plaspauze voor de zwarte pieten in ons huis. Geen optie volgens Nora (bijna vier) om dit zonder papa te doen. Dus om vier uur kayak en spullen in de camper en en zuidwaarts naar de Ardennen. Antwerpen, Brussel, Bruxelles, Namur en bij Rochefort eraf naar Ave-ET-Auffe. Route des Ardennes met de oude T4 80-90 omhoog en weer met 140+ naar beneden.
Om zeven uur rij ik de Camping Le Roptai op. Hé... hier ben ik eerder geweest, ook de blokhut. Vijftien jaar geleden, Sinterklaasweekend heette het toen. Hans en Anke komen gelijk met mij aan, terug van het varen. Snel in het donker de camper, een beetje scheef, voor de blokhut geparkeerd. Eenmaal binnen komt de geur van verse erwtensoep van Hans op mij af. Inderdaad precies op tijd voor het eten. Langzamerhand druppelt iedereen binnen en zitten we met z'n allen te genieten van een warme maaltijd.
Ik krijg de verhalen van die dag te horen en we bespreken wat we de volgende dag gaan varen. De Salm of toch stiekem de 'midden' Lesse. Nooit gevaren maar ik vermoed dat hij na de 'boven' Lesse begint. Vroeg naar bed. Veel wakker, duurde even voor dat ik mijn plek had gevonden. De camper stond toch wel erg scheef. 's Ochtends gewekt door de vroege vogel die het brood ging kopen. De kogel is door de kerk, we varen de Lesse. Spullen pakken, blokhut opruimen en op naar het instappunt. Ik als laatste. Dat viel nog even tegen de oude T4 gleed op het natte gras alle kanten op, behalve de goede. Met hulp van een kleinere VW lupo van Patrick (hier is een foto van?) en een sleeplint weer op het rechte pad getrokken. Nu snel naar het instappunt bij de uitstapbrug.
Omkleden, logistiek regelen en het water in... We varen in twee groepen van zes-zeven mannen, vrouwen en kinderen. Hans en Anke de ene groep, Sanne en ik de tweede groep. Dit klinkt heel gewichtig maar de waterstand is net redelijk en we dobberen in een lekker zonnetje de Lesse af. Toch links en rechts nog wat keerwatertjes en af en toe een golfjesurfen. Halverwege stappen we even uit om wat te eten.
Felin
Jay
Wim
Zoë
Met deze waterstand moet er in het tweede gedeelte behoorlijk gepeddeld worden (totale traject ± 11 km). Nog wat keerwaters en een scherpe bocht.
Rien
Patrick
John
Boy
De oorspronkelijke indeling begint letterlijk en figuurlijk te verwateren. Hier gaat Wim van Meegen op z'n kop. Zijn dochter Zoë probeert hem een puntje te geven, maar ook zij gaat om. Twee man zwemmen.
Beetje beteuterd van deze actie stappen ze weer in en varen we verder. Lesje van Hans wie-wat-wel-doet-en-wie-beter-niet en door na de twee stuwtjes op 1 á 2 km voor het einde. Iedereen komt hier goed door. Even lachen voor de foto! Het begint te schemeren als we bij het uitstappunt komen.
Lachen dus! Annelie
Patrick
John
Jay
Marcel
Annelie
Hans met zijn ganzekindjes
Omkleden, boten opbinden, afscheid nemen en weer de Route des Ardennes opgedraaid. Ongeveer 11 uur thuis en tevreden naar bed. Hoi lief, het was leuk... jammer dat je niet mee was. Slaap lekker.
Hans, Anke en de rest (Hein, Marjolein, Annelie, Rien, John, Sanne, Boy, Patrick en de Familie van Meegen) bedankt voor een prima weekend. Tot een volgende keer!
Tekst: Marcel.
Waterstanden
Ourthe schaal amberloup 0,35cm/2 m2/sec oplopend
Lesse peil daverdisse zondag 4,6 m2/s
Parafernalia
zaterdag nog een aparte ervaring
Een een of andere boswachter stuurd ons van het water af bij de brug Daverdisse.
Komt met papieren dat het stuk midden lesse bij de boven lesse hoort en minimaal 75cm ?? op een of andere peil schaal moet hebben.
Zijn dus maar naar de ourthe gegaan.
Zondag ochtend hebben we met iemand van de camping alles op internet nog eens bekeken.
Van de camping hebben ze gebeld met vvv en de boswachterij van Daverdisse.
Zij bevestigde wat er op internet stond, er is voor de midden Lesse van Daverdisse tot Chanly alleen een max van 14 m2/s en geen wettelijk minimum.
Vreemd verhaal, borden stonden ook gewoon open geklapt.
groet hans
