De Hanzen lieten het dit jaar enigszins afweten, met slappe excuses zoals een molen en een nevengeul die gegraven wordt. Dus was het aan een nieuwe generatie om het stokje over te nemen.
De jongere generatie heeft nog wel wat te leren… Het weekend begon namelijk met wat schoonheidsfoutjes. Het begon met een tandenborstel en een slaapzak vergeten, om er vervolgens achter te komen dat we vergeten waren Annemarie te bellen of we wel welkom waren. Gelukkig was ze net terug van vakantie, en kon ze de smekende ogen van Kasper niet weerstaan. Dus we hadden een slaapplek, dat was helemaal goed gekomen. Vervolgens kwam ik er achter dat ik mijn kanokleren in Veldhoven had laten liggen, met nog een slaapzak.
Verder waren er nog wat zeurpieten die moeite hadden met het inkoopbeleid van ons, maar iedereen kon gevoed en met een kop koffie in het lijf de rivier op. Het plan was om de Aisne te varen, dat was zeldzaam. Na wat late Batavieren, iets met een feestje met wat clubleden die gingen trouwen of zoiets konden we dan toch nog de sloot in. Onderweg was er nog wat met peddels die kwijt raakten, vooral carbon slalompeddeltjes waren lastig vast te houden. Maar gelukkig vonden we ze ook wel weer terug.
Jorien
Hoewel ik dit keer alles goed had gedaan voordat ik in het water lag (3x is scheeprecht) ben ik toch in de `pen` gekropen om een stukje te schrijven. Het is inderdaad waar dat de een spreekt van schoonheidsfoutjes en de ander vindt daar een punt van te moeten maken. Ik zou zeggen, volgende keer lekker zelluf doen dan. Maar goed, mijn eigen instelling was op voorhand al dat ik zou gaan zwemmen en ik kan nu eigenlijk alleen maar zeggen dat dat me ´slechts´ twee keer echt is overkomen. OK, ik had een paar momenten dat ik toch weer overeind kwam, ware het met hulp van een ondiepe bodem waar ik mijn handen kon gebruiken. Ik heb als echte beginneling super genoten. Aan het einde wat kouwerig maar bij Annemarie aan de kachel na een Batavieren maaltijd weer helemaal in orde. Speciaal woord van dank van mij aan Nyke voor het geduld en uitleg die ik heb mogen ontvangen. Ik zie uit naar morgen !
Patrick
Vandaag was een mooie dag met zon door de herfstkleurige bomen. Echt prachtig. De Aisne had voldoende water om te varen. Twee bomen die moesten worden ontweken. Toch zeker 5 leuke stuwtjes waarvan sommige met een meter verval voor de gemiddelde beginner best spectaculair waren. Er hoefde niet hard gewerkt te worden, het stroomde bijna de hele tijd lekker door. Wij hadden ons opgedeeld in 3 groepjes. Wij hadden met ons groepje van vier, Nyke, Patrick, Bram en ik af en toe onze handen vol aan het redden van Patricks kano of peddel. Vooral Nyke had moeite om op haar handjes Patricks peddel te redden, terwijl Bram en ik een eindje terug zaten te kletsen in een keerwater. Nietsvermoedend voeren we verder en zagen we Patrick over de kant hollen, we zetten de achtervolging in en ontdekte dat Nyke in haar eentje Patricks boot en peddel had moeten redden… haar eigen achtergelaten bij een boom.
We waren aan het eind best koud, maar daar was ‘gelukkig’ over nagedacht: de uitstap kon alleen worden bereikt met een stukje stroomopwaarts tegen de Amblève varen, nadat de Aisne daarin uitmondde.
Koud geworden, snel omkleden in de modder, kano’s op het dak en terugrijden. Gelukkig was bij Annemarie de kachel al aan. Biertje erbij en dan is de kou gauw weer vergeten. Superdag. Morgen de Salm.
Peter
Traject: Instap in Fanzel, uitstap in Bomal, waar de Aisne in de Amblève uitmondt. 11km , WW I-II.
Peilschaal Erezee 0,51m.
John
Sanne
