Er waren eens 12 kayakers die gingen varen. Door het lage water en de dalende temperaturen in Oostenrijk aan de Ötz vielen er 8 af. De echte Die-Hards gingen toen voor een P’nP weekend naar Sault-Brenaz en hadden er een geslaagd weekend, met een gezellige ontspannen sfeer. Dikke pech voor de thuisblijvers….
Woensdag 17 oktober
Ik heb met Erik afgesproken in Eindhoven. We laden mijn spullen over in de passat van Erik. Stefan rijd met Ruben, een stip-yaks man, mee en vertrekt vanuit Arnhem. We eten nog snel ff wat bij de chinees en dan gaan we op weg. In Frankrijk prakken we rond half 1 de auto aan de kant van de snelweg en gooien het 2-seconden-wonder uit, en even later liggen we heerlijk te knorren tussen de vrachtauto's.
Donderdag 18 oktober
‘Smorgens worden we natuurlijk wel wreed gewekt door vertrekkende truckers. Ook wij gaan weer op pad en melden ons tegen 12-en op Sault-Brenaz, waar Stefan en Ruben al hun bivak, en een eerste run op de baan hebben gemaakt.
Na een snel praatje gaan we naar het begin van de baan. Erik treuzelt wat, prepareert zijn nieuwe cag-deck en weet nog niet helemaal zeker of hij dit wel wil. Hij heeft wel een rodeobootje, maar die heeft nog niet eerder stromend water gezien. Dus verkend hij eerst ff lopend de baan.
Wij varen naar de eerste wals. Dit is zo’n lekkere wals, goed dik. We beginnen wel eerst met het wat kleinere walsje direct eronder, maar pakken de grote ook geregeld. Wel zwemmen er veel hydrospeeders ook de wals in. Dus moeten we af en toe lang wachten.
Dus varen we na een tijdje spelen verder omlaag naar het grote verval, en benutten alle speelplekken. Dan komen we bij het verval met de golf, die zoals altijd behoorlijk turbulent is. Zodra je hier een move probeert,blijf je meestal maar kort in de golf. Wel is ie lekker dik, dus vermaken wij ons ook hier prima. Dan naar de walzen bij de eerste uitstap, waar Erik ook nog ff induikt.
Nu dus 4 man sterk gaan we voor de volgende run. We blijven nu lekker lang bij de eerste wals, en ook Erik vermaakt zich hier toch prima. Dat rodeo-varen is toch eigenlijk best wel leuk, zie je ‘m denken. Ook probeert Ruben hier de boot van Stefan , en Stefan die van Erik…
Er zijn nu alleen 2 andere play-boaters bezig en we komen goed aan onze trekken. Na een tijdje weer naar de grote golf, en naar de laatste walzen. We leven ons helemaal uit. Bij de laatste run moet Erik uit de boot en drijft (of was het nou echt zwemmen?) met zn boot naar de uitstap. Dit is geen goed einde , besluit Erik en ik en wij varen nog een laatste vlotte run. Dan stoppen we echt, en gaan pasta eten die door Ruben word voorgezet. En ik ontdek een gat in de neus van mijn trouwe G-force, snik L.
'Savonds drinken we nog een borrel bij ons kampvuur en gaan dan tukken.
Toevoeging van Erik: Tja, als je vergeet je dopje er terug op te doen….. :D
Vrijdag 19 oktober
We komen traag op gang. Buiten is het nat en koud en we liggen tot bijna 11 uur in bed. Dan komen we er toch maar ’s uit. Na het ontbijt gaan we eerst m’n bootje proberen te fixen. Met een heet mes smelten we het plastic dicht en plakken het daarna af met ducktape. Het ziet er best mooi uit.
We kleden ons om en gaan naar de baan. Ruben en Stefan nemen eerst de slalomboten, en ik m’n rodeo-doppie. Erik doet nog even rustig aan en geniet eerst even van het net opgekomen zonnetje. De slalom-delegatie varen de poortjes en maken er een lange run van. Overal varen ze weer omhoog via de keerwaters en nemen elke groep poortjes zeker 3 keer.
Ik duik in de dikke wals bovenin en maak wat spins. Dan gooi ik er een loop uit. Gelijk raak ik de bodem en als ik daarna naar de neus van m’n bootje kijk, zie ik een scheur van 10 cm. L. Mmmm, die reparatie was van zeer korte duur. Ik speel vrolijk verder, maar begin langzaam te zinken. Snel vaar ik de baan af, zoveel mogelijk in een sternstall :D. Het laatste walzen-trio doe ik automatisch op mn achterpunt , want m’n bootje zit nu echt vol. Ruben en Stefan zien me gaan en denken dat ik loop te klooien. Tot ze de scheur zien.
Erik regelt een verfstripper/lasapparaat en we repareren de boot opnieuw. Met moeite krijgen we de boot weer dicht, de neus ziet er nu wel gehavend uit. Hup, ducktape erop en gaan met die banaan. Erik stapt ook in, Stefan en Ruben pakken nu ook de speelbootjes, en we gaan weer de baan op. Nu maar ff geen verticale moves maken…..
We maken mooie runs en iedereen is lekker bezig. Bij de onderste grote golf gaan we helemaal los en ik maak er m’n mooiste run van dit weekend, ondanks de schade aan m’n boot. Nog even het walzen trio aan het einde van de baan en we zijn weer beneden. We maken nog een run en zijn dan echt op.
'Savonds zoeken we een restaurantje op, maar dit valt niet mee. Uiteindelijk vinden we een pittoresk klein restaurantje in La Bois, naast de dorpschool en de kerk. Goed eten voor een nette prijs. Erik bestelt als enige een toetje en krijgt een bord vol met alle toetjes die er zijn in het etablissement. Wij zijn niet te beroerd om hem hiermee te helpen…. :D
Zaterdag 20 oktober
Vandaag gaan we naar Hawaii. Nee, geen palmbomen en hoelahoela meisjes, maar een gure winderige plek onder een brug, die als “afwerkplaats” niet zou misstaan. Oftewel, we gaan naar Lyon/Hawaii sûr Rhone.
Als we ter plaatse komen zien we dat de Rhone erg laag staat en de golf is veel minder groot als de vorige keer dat ik er was. (Toen stond het i-net level op 500 en nu op 420) De voetbalveld-grote soep na de golf is nu een reguliere uitstroom zonder grote gaten en paddo’s, maar de golf blijft nog altijd flink.
We spreken af met een achtervanger te varen, als hier iemand gaat zwemmen heb je de spullen anders pas voorbij Lyon verzameld :D In onze eerste poging in de golf te komen, spoelen we allemaal door. In mijn 2 e poging lukt het wel en ik surf op Hawaii!! Yeehaw, kicken! Ook Ruben krijgt het na enige pogingen voor elkaar in de golf te komen, Erik en Stefan doen hun best , maar komen er helaas geen één keer in.
Iedereen die terug omhoog loopt, heeft boven even cameradienst, wat resulteerd in een grote hoeveelheid foto’s en een nog grotere lading filmpjes. Het blijft een imposant gebeuren hier te varen, ook al staat de golf nu wat lager. (Wat in eerste instantie een beetje een tegenvaller was) Hierdoor lukt het Ruben echter wel om van onder af in de golf te komen, iets wat hier normaal ondenkbaar is. Hij moet er wel stevig voor aan zijn peddel trekken, maar het lukt ‘m toch maar even.
Dan roept Stefan om hulp. Hij zit met een van pijn vertrokken blik in z’n bootje bij de uitstapplek. Ergens is iets misgegaan en hij heeft een spier of aanhechting in het borstgebied geblesseerd. Hij kan niet meer zelfstandig uit z’n boot komen door de pijn en als Ruben hem eruit wil helpen, doet ook dat teveel pijn. Nou is Stefan normaal niet zo’n klagerd, dus is er echt iets serieus aan de hand. Uiteindelijk trekt hij aan de lus en gooit zich om, en laat zich zo uit zijn boot glijden. Die is klaar voor vandaag…. L Hij betrekt de post van cameraman, en wij maken nog wat runs.
Erik ruilt zijn mamba in voor zijn speelbootje, en onderneemt ook hiermee nog een aantal pogingen om de golf in te varen en dolt wat beneden in de uitstroom. Ruben faalt ook wat keren en hardgrondige scheldwoorden schallen over de Rhone. Als hij bij de laatste poging van Erik vooraf vaart om hem als achtervanger te dienen lukt het hem echter weer wel en stralend komt hij naar de kant.
Dan stoppen we hier, om nog wat tijd over te hebben om in SB op de baan te kunnen varen. Stefan houdt even rust, hij heeft teveel last. De rest hobbelt omhoog en varen de baan op. Hier gaat Ruben helemaal los en maakt (zijn eerste) stromend water- cartwheels. Ook Erik gaat steeds lekkerder en maakt wat spins en moves.
Ik ben moe en er lukt nix meer. Spins crashen, en continue word ik gegrepen en op m’n dak gegooid. Ik blijf het proberen, maar dan ben ik het zat en stop. Erik en Ruben gaan nog even door en komen dan ook naar de tent. S’avonds eten we weer pasta, en “kraken” daarna een Tipi-tent, om wat warm bij elkaar te zitten, want buiten is het weer flink fris. We halen de vuurkorf de tent in en bouwen een vuurtje. Het hout is echter vochtig en het eerste uur zitten we in een tent vol rook. Dan doet eindelijk het vuur het een beetje en trekt de rook weg.
Net als het vuur weer uitgaat, komen onze Belgische buren op bezoek en die nemen bergen droog hout mee. We stoken en drinken nog wat meer en gaan dan moe, maar voldaan (en gerookt als een paling) naar bedje toe.
Zondag 21 oktober
Vandaag is het vertrekdag. Steef en Ruben vertrekken vroeg, Erik en ik gaan nog voor een lange run de baan op. Koen, een oude vriend van Erik is net aangekomen en vergezelt ons met zijn C-1 drakkar. Deze man doet dingen met zijn C-1, die ons met de gewone boten nog geeneens lukken, gaaf om te zien.
Wij gaan ook lekker en nemen nog flink de tijd voor onze run. Ik maak ook mijn eerste cartwheels op stromend water , na mijn eerste 5-ender eerder dit weekend in een rustig stukje water. Joepie!!! Erik doet het ook lekker en we leven ons nog één keer helemaal uit. Dan “moeten” ook wij eruit, en aan de rit terug beginnen……..
Greetz & Happy Boating, Harry.
Waterstanden: SB- tja……
Hawaii: 420
Temperatuur: F****n Koud
