Jorn, Terence, Ben, Jorien, Bram en Koen speelden we afgelopen weekend in de 3e klasse van het kanopolotoernooi van Odysseus, Alkmaar. Het belangrijkste thema van de eerste dag was dat we een uur te vragen waren. Jorn heeft dit geweten. We hadden dus tijd genoeg om in 2 seconden Terence z'n tent op te laten zetten, en dan het hele weekend met spanning af te wachten hoeveel uren het inpakken daarvan in beslag zou nemen...
We speelden zaterdag 4 wedstrijden. De Groningers van de eerste partij waren ons duidelijk te sterk: 2-7 werd het. We hadden de schrik er meteen goed in. Gelukkig ook de schik. De tweede pot gaf aan dat we toch niet helemaal voor niks naar Alkmaar waren afgereisd: we wonnen met 7-2 tegen Michiel de Ruyter. Die wedstrijd was sowieso een mooie boost omdat zij weigerden op ons verzoek een aantal van ons niet om te duwen. Zo eng en erg bleek dat helemaal niet te zijn...
Ondertussen hadden we ook wat 2e-klasse wedstrijden bekeken, en geconcludeerd dat we daar voorlopig nog niet thuishoren. Nu maar eens kijken of we in het NK nog van de 2e klasse – waar we ons voor hadden ingeschreven - naar de 3e klasse kunnen worden geplaatst.
Tijdens de tweede wedstrijd hadden de mensen van GKV ons wat tips gegeven. We hadden voornamelijk geen structuur, het was erg nuttig om wat tips te krijgen van iemand op de kant. De derde wedstrijd speelden we tegen Ody Jeugd. Die hadden veel structuur in het team, en we verloren dan ook met 4-2. Teddel werd omgeduwd, en overwoog te eskimoteren, maar besloot toen toch zijn peddel los te laten. De laatste wedstrijd speelden we tegen Jorn's oude club. Jorien deed niet mee, want haar schouder deed het niet meer goed, dus die heeft gefilmd. Wedstrijd ging wel redelijk, met 8-2 gewonnen. Maar de twee tegendoelpunten waren niet echt nodig, dus daar baalden we wel van.
In de avond hielden we – en eigenlijk vooral Terence – een olijke Schot van z'n werk: we kwamen terecht in Schots restaurant de Hielander. Terence wist de ene na de andere open-deur-vraag te stellen. Gelukkig smaakten de whisky's goed...
De nacht was kort: half 1 hielden Terence en Ben eindelijk rust in hun tent. Om 06:10 stond de buurvrouw van Helmond al op, en dat moesten we natuurlijk wel weten. Ze noemde het zelf revenge... maar eigenlijk kwam het erop neer dat ze niet goed kon klokkijken. Haar eieren met spek maakten veel goed...
De tweede dag was een zonnige. Samen met het feit dat we van een jeugddamesteam wonnen geen slechte dag dus! ;)
Helaas verloren we de 2 andere wedstrijden, en eindigden daarmee op de 6e plek van de 10.
Wat ging er goed:
- we waren op tijd, ruim op tijd
- de gehaktballen van de kantine
- de hagedis, onder anderen bekend als 'haggis'
- het vermogen van Terence om een Schot boos te krijgen ("nee, hij was helemaal niet boos!") (we zullen het maar 'teleurgesteld' noemen dan)
- onze overwinningen
- sportiviteit, althans, we hopen dat we zo overkwamen
- onze inzet
- maar vooral: de teamgeest*
Wat kan nog beter:
- durf: niet bang zijn om om te gaan
- daarmee ook: eskimoteerervaring, niet alle teamleden kunnen dit (goed)
- strategisch inzicht
- structuur in het spel
- de lange ballen van een van ons ;)
- minder ballen kwijtraken (in het spel)
- niet Bens peddel kwijtraken (buiten het spel)
- onderkomen: volgende keer een caravan? en dan ook een bbq erbij?
- iedereen een stoeltje mee...
* teamgeest? Ging goed. Behalve dat we misschien Jorn wat lang hebben lopen pesten met de planning, Terence omdat de enige die hij om durfde te duwen een lief meisje was (en haar vervolgens liet scoren), en weer Jorn om zijn fenomenale langeafstandsschoten.
