"Oude"-gastenstukje
Na ruim 3 jaar op één training na niet meer in een boot gezeten te hebben, lag ik zaterdag als eerste op het water. Dat was een leuke ervaring en mijn lichaam heeft nu eenmaal wat meer opwarmtijd nodig tegenwoordig.
Ik had al vaker geblaat van "ik doe zeker nog eens mee met Keistad", dus dan moet op een gegeven moment de daad ook bij de woorden gevoegd worden.
Ik had er zin in, maar zag er ook tegenop; vertrouwen dat ik mezelf zomaar even lekker weer boven water zou kunnen brengen had ik niet echt. In het spel uitte zich dat in een sporadisch (?) paniekballetje.
Tegelijkertijd zat ik toch erg lekker in de boot en kon ik het geheel goed bijhouden.
15 Batavieren en een ex-Batavier
Ik moest wel weer even wennen aan de hectiek van omkleden, spelen, omkleden, chillen, fluiten, onkleden etc...... en het regende/miezerde ook nog op zaterdag. Terwijl ik vooraf eigenlijk een beetje dacht van "lekker relaxt 3de klasse meevaren en samen een drankje doen". Maar de 3de klasse was meer een 2/3-mix en ik ben toch ook nog wel fanatiek en zo was ons team dat ook. En de samenwerking in het team was in mijn beleving ongekend goed; alsof we al jaren samen gevaren hadden.
Elke heeft geen printer.
Het resulteerde in echt leuke en spannende wedstrijden en meestal net een paar punten meer dan onze tegenstanders, in een 2de plaats met een beker en last but not least: in een heel gezellig en bijzonder weekeinde waar ik nu oprecht nog enorm van nageniet.
Ik kan inmiddels ook weer gewoon lopen en de pijntjes zijn weggetrokken. Dus van mijn kant een grote "go" voor Keistad 2024.....
Terence
Batavier 1
Hi!
Ik mocht bij het Keistad toernooi meedoen met het team ‘Batavier 1’, samen met Eva, Sam, Hugo, Bram, Abel en Robin. Het was een memorabel evenement vol sportiviteit en gezelligheid. Hier is mijn verslag van het weekend.
Misschien stond de 1 in de naam wel voor Hugo, die voor het eerst meedeed aan een kanopolo toernooi. Hugo bleek een waardevolle aanvulling op ons team, met zijn enthousiasme en inzet. Het was leuk om hem erbij te hebben. Bram kon helaas niet deelnemen aan het toernooi. De week ervoor was hij gaan wakeboarden en met een gekneusde rib bleek kanoën toch niet zo leuk als normaal.
Op zaterdag werden we getrakteerd op regenachtig weer, typisch Nederlands. Ondanks het natte weer bleven we gemotiveerd en gaven we ons beste spel. Gelukkig klaarde het op tijd op voor de barbecue. Er was namelijk een heel kampement meegenomen; een luxe die ik niet eerder mee heb gemaakt bij een kanotoernooi. We hadden een partytent tot onze beschikking, inclusief een koelkast vol verfrissende drankjes, knakworsten en soep voor lunch en zelfs een koffiezetapparaat om ons op te warmen. Het was fijn om te weten dat we comfortabel konden ontspannen tussen de wedstrijden door.
Organisatie van Keistad houdt toezicht op onze opbouw
Op zondagochtend werd ik wakker met een flinke dosis spierpijn. Het was duidelijk dat we ons uiterste best hadden gedaan op het veld – en dat ik niet meer gewend was aan het kanoën. Desondanks hielden we onze spirits hoog en bleven we vechten tot het einde.
Hoewel we uiteindelijk als vijfde eindigden in het toernooi, hebben we goed ons best gedaan. Wat nog beter was, was dat we erin slaagden om alle andere Batavierenteams (Batavier A en Batavier Alpha, red.) te verslaan. Zo hebben we de ‘1’ in onze naam alsnog waar kunnen maken: Nummer 1 van de Batavier!
Een mooie 2e plek!
Tot slot wil ik ons mysterieuze zevende teamlid genaamd "Robin" nog bedanken. Hij/zij had de gave om er steeds anders uit te zien. Diens uiterlijk veranderde voortdurend, waardoor de tegenstanders nooit wisten wat ze konden verwachten. Het voegde een element van verrassing toe aan ons avontuur.
Al met al was het Keistadtoernooi een leuke ervaring met team Batavier 1. We hebben nieuwe teamleden verwelkomd, moesten het doen met één speler minder, hebben ons staande gehouden in de regen, werden goed verzorgd en hebben uiteindelijk genoten van een geslaagd weekend.
Hopelijk tot snel!
Linde
We zijn blij dat Menno ons kleedje gered heeft!
