Nadat we de Giarsun schlucht gevaren hebben schuiven we aan in het plaatselijke gasthof van Prutz, een mega tent met een aantrekkelijke brunette als eerste serveerster. De pinnigere hoofdserveeerster vind onze groep blijkbaar ook interessant en dirigeert de brunette richting spoelkeuken, "deze tafel is voor mij" lijkt zij daarmee te willen zeggen.
Wij kanovaarders zijn wel wat gewend en gaan stoïcijns door met de tochtplanning voor de volgende dag. Ik som alle mogelijkheden uit de buurt op en laat de democratie zijn werk doen... Het wordt de boven Otz als het niet te hoog is, misschien de Venter Ache en als laatste de beneden Otz met een deel Imster Schlucht.
Die avond begint het weer te regenen en de volgende ochtend zie ik de peilschaal van de Otz tot ver boven midden water komen. Daar hebben wij met deze groep niets te zoeken.
Ik grasduin nog wat verder door mijn peilschalen en verdomd, de Brandenburger Ache heeft hoog water, top, dat is een buitenkansje wat ik niet wil laten lopen. De Kaiserklamm en Tiefenbach klamm zijn klasse WW V, maar daartussen en daaronder liggen twee trajecten klasse III-IV.
Tijdens het ontbijt deel ik het nieuwe plan mede en na wat gegrom van Erik over de reistijd, 90 minuten rijden, gaan we op weg naar Brandenberg, net voorbij Innsbruck (vlakbij de Walchen, maar ja, toen had hij nog geen water :)
Eenmaal bij het Kaiserhaus, net onder de Kaiserklamm stappen we in.
Na een paar honderd meter door een rustige brede grindbedding komen we bij de ingang van de Pinegg klamm, een bocht naar links met een verval van net geen 2 meter. Een mooi boofblok links van het midden en een wals die afstraft als je er niet goed overheen springt. Cees vaart voor, booft mooi en springt ruim over de wals.
die slag, die zit!
Gert en Erik volgen, Erik booft niet en moet bij de landing steunen waardoor hij zijn voorwaartse snelheid kwijt raakt. De wals begint te zuigen en Erik moet flink sleuren om vrij te komen.
Niet zo'n strakke boof als Cees, iets te vroeg gezet, maar hij zit nog voldoende
Geen boofslag op de rand, dus diep door de wals
Na de drop is de kloof helemaal vrij, easy class I-II, je kunt je hier dus wel wat permitteren. Eigenlijk zou je deze trap een keer of 5 moeten varen, gewoon om je boof timing goed te krijgen...
Tonny heeft echter nog teveel vruchtenwater in zijn hoofd van de gezellige avond. Zijn vertrouwen in zijn timing is weggespoeld en hij pakt de chickenrun in de linker binnenbocht. Ook Emiel voelt zich niet zo zeker en draagt zekerheidshalve over.
De Pinegg klamm is nog geen tweehonderd meter lang, maar mooi, steile wandjes net boven het dorpje Pinegg. Wildwatertechnisch gaat het nu klasse 2 in een open bedding met wat leuke speelplekjes verder. Het is lekker zonnig en we amuseren ons kostelijk
Een kilometer verder versmalt de rivier over links in een kanaal en van rechts valt het water over een richel in datzelfde kanaal. Dit moet het Riffl katarakt zijn, ik herken het slechts vaag van de vorige keer dat ik hier met Paul Swinkels, Coen en Mayke heb gevaren. Toen was het een duidelijk kanaal over links met afvallend water vanaf rechts. Rechts zit ook een plaat waar ooit iemand onder geschoven is, dood. Dat moet m.i. met laag water zijn geweest, want bij deze midden waterstand is er maar een enkele logische lijn, de hoofdstroom volgen over links. Cees vaart voor, ik zie hem verdwijnen, een peddel wapperen en dan verschijnt hij weer.
Ik volg, we hebben niet verkend, dus het geheel is een verrassing, een redelijk gat met schuine wals, golf (whatever) pakt me en ik maak een soort van frontloop. Normaliter wordt je, net als je denkt er te zijn, achterover getrokken. Deze passage heeft echter iets anders in petto, ik sta rechtstandig op mijn voorpunt, roteer om de as en val achterwaarts door.
Absoluut een van meest creatieve downriver moves. Ik moet zwaar steunen om overeind te blijven.
De rest doet het duidelijk netter
Kort daarna begint de Wies klamm die duidelijk langer doorloopt dan de de Pinegg klamm. Met deze waterstand krijg je al een gevoel van volume, de platte bootjes gaan makkelijk achterover en de keerwaters achter de blokken en inhammen van de Wies klamm nodigen uit tot spelen, spelen en spelen.
Daarnaast is het uitzicht super, blauw luchtje, mooie grillige ruime kloof, ik ben helemaal blij.
Dan versmalt de brede Wies klamm net als de Pinegg klamm en alert varen we de volgende rots "poort" binnen.
De Wies klamm versmalt nu nog een keer en over een paar leuke drempels met walsjes en zog varen we naar beneden. ook nu is het uitzicht weer top, jammer dat we niet goed genoeg zijn voor de class 5 hierboven en hieronder, maar dit is toch ook wel heel erg mooi.
Need I say more?
Dan krijgen we de brug in zicht, het is links achter de brug eruit. Maar bij het omrijden had ik toch niet door dat hier ook nog een stroomversnelling onder de brug zat, toch nog even met een lange nek kijken. Het valt mee en we cruisen relaxt naar beneden.
Op het uitstappunt lunchen we in het zonnetje en wachten op de chauffeurs, Het is iets van half vier en dat moet ons net voldoende tijd geven om de benedenloop, net onder de Tiefenbach klamm (tot WW V), nog te varen. Tonny en Emiel passen en spelen bunny. We rijden naar de parkeerplaats onder de Tiefenbach klamm (toeristen lopen via de klamm steig omhoog, zo kun je de hele kloof verkennen) en Ik leg het uitstappunt uit: "In het dorp bordjes Mariathal volgen".
Dan zijn we weg op een mooie open kloof klasse 2-3. Veel speelplekjes, maar daar hebben we geen tijd voor, ik denk dat we om vijf uur van het water moeten zijn. Erik, Cees en Gert duiken de eerste golven keerwaters in en ik wijs op mijn horloge, we moeten door!
Na een paar kilometer versmalt de bedding zich over links, rechts een enorme berg grote rotsblokken. Dit is de eerste passage, een minkloof van 2 meter breed met een wals in het midden. Jammer dan, dat is de beschrijving bij laag water, wij hebben gewoon een denderende golven train van 6 meter breed over links.
We verkennen en lopen daarna terug, Erik blijkft nog even staan kijken en bovenaan geef ik Cees aan dat we deze als team varen, met deze snelheid doe je niet zo veel met een lijntje, dan kun je beter iemand voor of achter je hebben op het water. Gert sluit zich aan. Erik en Gert mogen voorop, dan heb ik mogelijk nog wat kanobeelden op de camera.
Cees is direct uit het zicht en bij Gert ga ik er kort achteraan, zo heb ik hem toch nog een beetje in beeld
Het gaat echter zo snel dat ik toch maar besluit halverwege een keerwater in te knallen om te proberen Erik nog op de film te zetten. Dat duurt, duurt, duurt, camera aan, camera uit, camera aan, uit, aan, uit, en dan is hij er eindelijk, gelukkig draait de film en heb ik mogelijk nog wat mooie bewegende beelden.
Na de "mini kloof" is het 100 meter rustig en dan volgt de tweede grotere passage, deze heeft, volgens de beschrijving veel verblokking van scherpe stenen. Nu echter allemaal overspoeld, alleen het einde raken we bijna allemaal nog een blok, maar komen verder goed naar beneden.
Het is daarna 100 meter rustig waarna de laatste grote passage volgt. Volgens de beschrijving een doolhof van scherpe blokken. Bij deze waterstand nagenoeg volledig overspoeld en eigenlijk niet lastig om te varen. Cees vaart voor en we komen allemaal eenvoudig en goed beneden.
De resterende kilometers zijn mooi, maar bevatten nog slechts eenvoudig WW II+ water.
Op de geplande uitstap in Mariathal echter geen bunnies. Die konden het niet vinden en zijn uiteindelijk bij de brug voor het dorp gaan staan.
Menno
Dit was echt een cadeautje van de regengoden. Midden water en de volgende dag is het water weg.
Traject: Pinegg en Wies klamm: vanaf het Kaiserhaus, we zijn net daaronder ingestapt. Tot de tweede wegbrug, te bereiken via een afslag naar links ergens vlak voor Aschau (coördinaten: 47.501321, 11.896448 ).
Traject: beneden loop: Vanaf de uitstap de weg aan de rechter oever stroomaf blijven volgen. Instappen bij de parkeerplaats aan het einde van de Tiefenbach klamm. Uitstappen in Mariathal of net na de brug na het dorp, bij de tennisbaan. 5 km WW II-III met twee wat grotere passages.
Waterstand: 70 cm dalend naar 62 cm op Peilschaal Brandenberger Ache - Mariathal, precies gestart met midden water.
